کریسنگلغتنامه دهخداکریسنگ . [ ک ُ س َ ] (اِ) کوه و مغاک را گویند. (جهانگیری ). رجوع به کریشنگ و کریج شود. || آواز بلبل و بانگی که قلندران بیکبار کشند. (یادداشت مؤلف ).
پیکارسانلغتنامه دهخداپیکارسان . [ پ َ / پ ِ ] (اِ مرکب ) پیکارستان . محل جنگ . شهر جنگ : دریغ است رنج اندرین شارسان که داننده خوانَدْش پیکارسان .فردوسی .