قیامت

۱. برانگیخته شدن پس از مرگ.
۲. (اسم) [مجاز] رستاخیز.
۳. (اسم) هفتاد‌وپنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۰ آیه؛ لااقسم.
۴. (صفت) [عامیانه، مجاز] شلوغ.
⟨ قیامت کردن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] شور و غوغا کردن؛ هنگامه برپا کردن.

رستاخیز، روز بازپسین

آخرالزمان، آخرت، حشر، رستاخیز، سرایدیگر، عقبی، غاشیه، قارعه، محشر، معاد ≠ دنیا

pandemonium