قُلُمْبَگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی کنایه ، سخنی که در آن ریشخند پنهان است ، سخن سنگین و منظور رساندن بصورت غیر مستقیم
قلمبواژهنامه آزادقُلُمْبَ:(gholomba) در گویش گنابادی یعنی کنایه ، سخنی که در آن ریشخند پنهان است ، سخن سنگین و کنایه آمیز که منظور شخص را غیر مستقیم می رساند
قلمبواژهنامه آزادقُلُمْبَ:(gholomba) در گویش گنابادی یعنی کنایه ، سخنی که در آن ریشخند پنهان است ، سخن سنگین و کنایه آمیز که منظور شخص را غیر مستقیم می رساند
قلمبکلغتنامه دهخداقلمبک . [ ق َ ل َ ب َ ] (اِ) به لغت اهل عمان هرنوه است که نوعی از عود بخور بسیار خوشبو باشدو گویند صندل اصفر است که به هندی ملاکیر نامند و گویند نام لیمو است که
