قطب

۱. (جغرافیا) هریک از دو طرف محور کرۀ زمین با مناطق اطراف آن.
۲. مکانی که فعالیت خاصی در آن زیاد یا متمرکز باشد: قطب صنعتی.
۳. (فیزیک) دو انتهای پیل یا باتری الکتریکی.
۴. شیخ و مهتر قوم؛ کسی که مدار کارها به وجود او باشد.
۵. (نجوم) ستاره‌ای میان جدی و فرقدان که راهنمای قبله است؛ ستارۀ قطبی.
⟨ قطب جنوب: (جغرافیا) طرفی از محور کرۀ زمین که در جنوبی‌ترین نقطۀ کرۀ زمین واقع شده و طول جغرافیایی آن ۰ درجه و عرض جغرافیایی آن ۹۰ درجۀ جنوبی است.
⟨ قطب شمال: (جغرافیا) طرفی از محور کرۀ زمین که در شمالی‌ترین نقطۀ کرۀ زمین واقع است و طول جغرافیایی آن ۰ درجه و عرض جغرافیایی آن ۹۰ درجه شمالی است و محاذی ستارۀ قطبی است.

پیر، میخ، نشین

۱. مردکامل، مرشد
۲. مرکز
۳. پیشوا، رئیس، مقتدا، مهتر ≠ مرید

Pole