لغتنامه دهخدا
صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن عبدالرحمان ، مکنی به ابی الفضل رازی . مولد وی بغداد و در جانب شرقی این بلد در مربعه ٔ ابوعبیداﷲ ساکن بود. وی از عبادبن موسی ازرق وعفان بن مسلم و محمدبن عمر قصبی و سلیمان بن حرب و معاویةبن عمرو و عاصم بن علی و سعیدبن سلیمان و حسن بن بشر