قرون وسطیلغتنامه دهخداقرون وسطی . [ ق ُ ن ِ وُ طا ] (اِخ ) فاصله ٔ میان سقوط روم به سال 395 م . تا فتح استانبول به دست محمد ثانی ملقب به فاتح به سال 1453 م . را در اصطلاح قرون وسطی گویند. (یادداشت مؤلف ). در دائرةالمعارف بریتانیک
قرون وسطیMedieval period, Middle Agesواژه‌های مصوب فرهنگستانفاصلۀ زمانی میان سال‌های 500 تا 1500 میلادی در اروپا
کایرونChironواژه‌های مصوب فرهنگستانسیارکی به قطر 180 کیلومتر که به دور کمربند سیارک‌ها و در محدودهای بین مدار مشتری و اورانوس به دور خورشید میگردد
قیرگونلغتنامه دهخداقیرگون . (ص مرکب ) برنگ قیر. سیاه فام . (فرهنگ فارسی معین ) : شب آمد جهان قیرگون شد برنگ همه بازگشتند لشکر، ز جنگ .فردوسی (از فرهنگ فارسی معین ).
کرونلغتنامه دهخداکرون . [ ک َرْ وَ ] (اِخ ) نام یکی از بلوکات اصفهان . (منتهی الارب ). از بلوکات اسپاهان حد شمالی برخوار و دهق ، شرقی نجف آباد، جنوبی لنجان و فریدن و غربی فریدن است ، 95 قریه و در حدود 19352 تن جمعیت دارد. (یا
تاریخ قرون وسطیلغتنامه دهخداتاریخ قرون وسطی . [ خ ِ ق ُ ن ِ وُ طا ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درباره ٔ ادواری بحث میکند که مابین تاریخ قدیم و تاریخ جدید قرار دارد. رجوع به قرون وسطی در ردیف خود شود.
باستان‌شناسی قرون وسطیmedieval archaeologyواژه‌های مصوب فرهنگستانشاخهای از باستان‌شناسی دوران تاریخی که به مطالعۀ اروپا از آغاز قرون وسطی تا رنسانس، حدود سال‌های 500 تا 1500 م.، می‌پردازد
قرونلغتنامه دهخداقرون . [ ق َ ] (ع ص ) ستور زود خوی کننده و سم پای بر جای دست نهنده . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || شتر که هر دو زانو به هم نهد وقت فروخفتن . || ناقه ای که دو پستان پیش و دو پستان پس را به هم نزدیک آرد. || (اِ) نَفْس . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (ص ) شتر
ذات القرونلغتنامه دهخداذات القرون . [ تُل ْ ق ُ ] (اِخ ) کنیت شام است . مرقش اکبر راست : و اهلی بالشام ذات القرون . (از المرصع).
ذوات القرونلغتنامه دهخداذوات القرون . [ ذَ تُل ْ ق ُ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) لقبی بوده است رومیان را و مراد از قرون گیسوان دراز آنان است .
مقرونلغتنامه دهخدامقرون . [ م َ ] (ع ص ) بسته شده و پیوسته . (آنندراج ). نزدیک و نزدیک به هم و به هم بسته و متصل به هم و پیوسته و متصل و مرتبط و مربوط و نزدیک و مجاور و قرین . (ناظم الاطباء). پیوسته . مقابل مفروق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : با چرخ پرستاره نگه کن
قرقرونلغتنامه دهخداقرقرون . [ ق ُ ق ُ ] (اِ) دوائی است که آن را سعد گویند، و به ترکی تُبلاق خوانند. گند دهن و بینی و بواسیر را نافع است . (از آنندراج ).
