قرمه

qorme

معنی

گوشت ریزکرده که آن را تف داده و نگه می‌دارند و یا از آن خوراک درست می‌کنند.

جست‌وجوی دقیق

قرمه

لغت‌نامه دهخدا

قرمه . [ ق ُ م َ / م ِ ] (ترکی ، اِ) نوعی خورش که مرکب است از گوشت خردکرده و سبزی و لوبیا و غیره . قرمه سبزی .- قرمه کردن ؛ تکه تکه کردن . قیمه کردن . خرد کردن .

قرمه

فرهنگ فارسی عمید

گوشت ریزکرده که آن را تف داده و نگه می‌دارند و یا از آن خوراک درست می‌کنند.

قرمه

فرهنگ فارسی معین

(قُ مِ) [ تر. ] (اِ.) گوشتی که آن را خرد و در روغن تفت می دهند تا بتوان برای مدتی آن را نگه داری و استفاده کرد.

قرمه

گویش مازنی

گوشت ریز سرخ کرده جهت نگاهداری طولانی که اصل آن قورماتق ...

جست‌وجوی هم‌آوا

چقرمه

لغت‌نامه دهخدا

چقرمه . [چ ِ ق ِ م َ / م ِ ] (اِ) غذائی از گوشت و تخم مرغ و پیاز. || هر چیز سخت چون چرم و مانند آن .

کرمة

لغت‌نامه دهخدا

کرمة. [ ک ِ م َ ] (ع ص ) زن جوانمرد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ).

کرمه

لغت‌نامه دهخدا

کرمه . [ ک ِ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مشهد اردهال بخش قمصر شهرستان کاشان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

کرمة

لغت‌نامه دهخدا

کرمة. [ ک َ رَ م َ ] (ع اِمص ) کرم . (ناظم الاطباء). کَرَم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).کرامة. (اقرب الموارد). رجوع به کرم و کرامة شود.

کرمة

لغت‌نامه دهخدا

کرمة. [ ک َ م َ ] (اِخ ) دهی است به طبس . (منتهی الارب ). قریه ٔ بزرگی است جامع و منبر دارد و اهالی بسیار و آب روان و خرمابن دارد و از نواحی طبس می باشد. (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی مشابه

قرمه سبزی

فرهنگ فارسی عمید

خورشی که از گوشت، تره، جعفری، و شنبلیله درست کنند.

قرمه سبزی

فرهنگ فارسی معین

( ~ . سَ) (اِمر.) نوعی خورش ایرانی با قطعات گوشت و لوبیا (معمولاً قرمز) و سبزی خرد کرده .

قرمه، قورمه

گویش تهرانی

گوشت سرخ شده در دنبه که زمستان داخل پوست گوسفند نگهداری میشد.

قرمه پیلک

قرمه کلا

جست‌وجوی متن

قورمه سبزی

fricassee

fricassees

مقروم

لغت‌نامه دهخدا

مقروم . [ م َ ] (ع ص ) شترنشان قرمة کرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتری که در وی نشان قرمة باشد. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).

یخنی

گویش مازنی

۱گوشت آب پز کرده و سردشده و قرمه کرده ۲یخ زده

جست‌وجوی هم‌آغاز

قرمه سبزی

فرهنگ فارسی عمید

خورشی که از گوشت، تره، جعفری، و شنبلیله درست کنند.

قرمه سبزی

فرهنگ فارسی معین

( ~ . سَ) (اِمر.) نوعی خورش ایرانی با قطعات گوشت و لوبیا (معمولاً قرمز) و سبزی خرد کرده .

قرمه، قورمه

گویش تهرانی

گوشت سرخ شده در دنبه که زمستان داخل پوست گوسفند نگهداری میشد.

قرمه پیلک

قرمه کلا

جست‌وجوی هم‌قافیه

چقرمه

لغت‌نامه دهخدا

چقرمه . [چ ِ ق ِ م َ / م ِ ] (اِ) غذائی از گوشت و تخم مرغ و پیاز. || هر چیز سخت چون چرم و مانند آن .

مقرمه

مقرمه . [ م ِ رَ م َ / م ِ ] (از ع ، اِ) بسترآهنگ . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پارچه ٔ منقشی که بر روی بستر کشند : مقرمه ای داشت مُذَهَّب سخت نیکو بر روی نهالی افکنده . (سیاست نامه ). و رجوع به مقرم و مقرمة شود.

مقرمه

فرهنگ فارسی عمید

پارچۀ رنگین منقَّش که بر روی فرش یا بستر می‌کشیده‌اند؛ ‌بسترآهنگ؛ روفرشی.

چقرمه

tough

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ویژگی مادۀ غذایی که در برابر جویدن مقاوم است و در دهان حالتی چرم‌مانند دارد

مقرمه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bedspread

درپیوند

بیشتر بدانید

قرمه

qorme

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

گویش مازنی

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

گویش تهرانی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

گویش مازنی

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به انگلیسی