فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان بجنورد که دارای یکهزارتن سکنه است . آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله ،بنشن و میوه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش شیروان شهرستان قوچان که در کنار مرز ایران و شوروی و در باختر قراول تپه و در هشتادهزارگزی شمال شیروان واقع است . در حدود 4500 تن سکنه دارد. محصول عمده اش غله و میوه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش نوخندان شهرستان دره گز که دارای 422 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غله است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سنجابی شهرستان کرمانشاهان که دارای 80 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله ، حبوب دیم و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش ثلاث شهرستان کرمانشاه که دارای 75 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله ، توتون ، حبوب و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
فروجةلغتنامه دهخدافروجة. [ ف َرْ رو ج َ ] (ع اِ) جوزه ٔ مرغ ، یعنی بچه ٔ ماکیان . (غیاث ). واحد فروج و فراریج . (اقرب الموارد). رجوع به فروج و فراریج شود.
فروزهلغتنامه دهخدافروزه . [ ف ُ زِ ] (اِ) به معنی صفت که مقابل ذات است . چون فروز به معنی روشنی است و بروشنی چیزها شناخته شود، همچنین فروزه یعنی صفت معرف و شناسای حقیقت چیزها خواهد بود. (از انجمن آرا) (آنندراج )(از فرهنگ دساتیر). برساخته ٔ فرقه ٔ آذرکیوان است .
فروزةلغتنامه دهخدافروزة. [ ف َرْ وَ زَ ] (ع مص ) مردن و هلاک گردیدن . (منتهی الارب ). موت . (از اقرب الموارد).
فروزهدیکشنری فارسی به انگلیسیcharacter, characteristic, ethos, feature, personality, property, quality
تاج فیروزهلغتنامه دهخداتاج فیروزه . [ ج ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک . (آنندراج ). آسمان . (مجموعه مترادفات ). کنایه از آسمان است .(برهان ). || (اِخ ) تاج کیخسرو شاه . (شرفنامه ٔ منیری ). تاج کیخسرو را نیز گفته اند. (برهان ).
خاک فیروزهلغتنامه دهخداخاک فیروزه . [ ک ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریزه ٔ فیروزه . خرده ٔ فیروزه . آنچه فیروزه از کان درست و بزرگ برآید نگینه ٔ انگشتری و غیره سازند و آنچه ریزه ٔ باریک برآید آن را خاک فیروزه گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
خاکه فیروزهلغتنامه دهخداخاکه فیروزه . [ ک َ / ک ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از کان جواهر چیزی که درشت و بزرگ برآید از آن نگین انگشتر و غیره سازند و آنچه ریزه و خرد است آن را خاکه گویند. (آنندراج ) :
حصن فیروزهلغتنامه دهخداحصن فیروزه . [ ح ِ ن ِ زَ ] (اِخ ) نام حصاری و نام شهری است . || کنایه از آسمان است . (شرفنامه ٔ منیری ).
گنده فیروزهلغتنامه دهخداگنده فیروزه . [ گ َ دَ / دِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) نام صمغی است که آن را به عربی لبان خوانند و به فارسی کندر گویند. (آنندراج ). رجوع به لبان و کندر شود.
فیروزه چادرلغتنامه دهخدافیروزه چادر. [ زَ / زِ دَ / دُ ] (اِ مرکب ) پیروزه چادر. (فرهنگ فارسی معین ). فلک . آسمان .
فیروزه تختلغتنامه دهخدافیروزه تخت . [ زَ / زِ ت َ ] (اِ مرکب ) پیروزه تخت . (فرهنگ فارسی معین ). کنایه از آسمان است . (آنندراج ). || تختی که از پیروزه ساخته باشند : بر آن فیروزه تخت از تاجداران رها کردند می بر جرعه خواران . <p cl
فیروزه گنبدلغتنامه دهخدافیروزه گنبد. [ زَ یا زِ گُم ْ ب َ] (اِ مرکب ) فلک . آسمان . فیروزه ایوان . فیروزه دریا. فیروزه سقف . فیروزه چادر. فیروزه چرخ : کوس وحدت زن در این فیروزه گنبدکاندر اواز نوای کوس وحدت بر نوایی برنخاست .خاقانی .
فیروزه مرقدلغتنامه دهخدافیروزه مرقد. [ زَ / زِ م َ ق َ ] (اِ مرکب ) به معنی فیروزه کاخ باشد که دنیا و عالم سفلی است . (برهان ).
فیروزه ایوانلغتنامه دهخدافیروزه ایوان . [ زَ / زِ اَی ْ / اِی ْ ] (اِ مرکب ) پیروزه ایوان . (فرهنگ فارسی معین ). کنایت از آسمان است .
تاج فیروزهلغتنامه دهخداتاج فیروزه . [ ج ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک . (آنندراج ). آسمان . (مجموعه مترادفات ). کنایه از آسمان است .(برهان ). || (اِخ ) تاج کیخسرو شاه . (شرفنامه ٔ منیری ). تاج کیخسرو را نیز گفته اند. (برهان ).
خاک فیروزهلغتنامه دهخداخاک فیروزه . [ ک ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریزه ٔ فیروزه . خرده ٔ فیروزه . آنچه فیروزه از کان درست و بزرگ برآید نگینه ٔ انگشتری و غیره سازند و آنچه ریزه ٔ باریک برآید آن را خاک فیروزه گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
خاکه فیروزهلغتنامه دهخداخاکه فیروزه . [ ک َ / ک ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از کان جواهر چیزی که درشت و بزرگ برآید از آن نگین انگشتر و غیره سازند و آنچه ریزه و خرد است آن را خاکه گویند. (آنندراج ) :
حصن فیروزهلغتنامه دهخداحصن فیروزه . [ ح ِ ن ِ زَ ] (اِخ ) نام حصاری و نام شهری است . || کنایه از آسمان است . (شرفنامه ٔ منیری ).
گنده فیروزهلغتنامه دهخداگنده فیروزه . [ گ َ دَ / دِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) نام صمغی است که آن را به عربی لبان خوانند و به فارسی کندر گویند. (آنندراج ). رجوع به لبان و کندر شود.