فیرندهلغتنامه دهخدافیرنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) با ناز خرامنده . || تکبر و افاده کننده . || مسخره کننده . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فیر و فیریدن شود.
فیرندهفرهنگ انتشارات معین(رَ دِ) (ص فا.) 1 - خرامنده ، کسی که با ناز و تکبر راه می رود. 2 - مسخره کننده .
فیردهلغتنامه دهخدافیرده . [ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از بخش فیروزکوه شهرستان دماوند که دارای 390 تن سکنه است . آب آن از چشمه سار مرکوسر و شیخ علیخان و محصول عمده اش غله ، بنشن ولبن
فیرندگیلغتنامه دهخدافیرندگی . [ رَ دَ / دِ ] (حامص ) بطر. تکبر. (یادداشت مؤلف ). رجوع به فیر و فیریدن شود.
فیریدهلغتنامه دهخدافیریده .[ دَ / دِ ] (ن مف ) خودرای بود و به خویش مغرور. (اوبهی ). ظاهراً مصحف فیرنده است به صیغه ٔ نعت فاعلی .
تمران فرندهلغتنامه دهخداتمران فرنده . [ ت َ ف َ دَ ] (اِخ ) لقب مهتر ناحیه ٔ تمران به گوزکانان . (حدود العالم ). رجوع به تمران شود
امراحلغتنامه دهخداامراح . [ اِ ] (ع مص ) فیرنده و شادمان گردانیدن . گویند: امرحه الکلأ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شادمانه گردانیدن . (مصادر زوزنی ). دنیده گردانیدن . (تاج ا
رافنةلغتنامه دهخدارافنة. [ ف ِ ن َ ] (ع ص ) زن فیرنده بناز خرامان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
فرحلغتنامه دهخدافرح . [ ف َ رِ ] (ع ص ) شادان و فیرنده . (منتهی الارب ). فارح . (اقرب الموارد). رجوع به فارح شود.
فرحانلغتنامه دهخدافرحان . [ ف َ ] (ع ص ) شادان و فیرنده . ج ، فَراحی ̍، فَرْحی ̍. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).