فیرندهلغتنامه دهخدافیرنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) با ناز خرامنده . || تکبر و افاده کننده . || مسخره کننده . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فیر و فیریدن شود.
فیرندهفرهنگ فارسی معین(رَ دِ) (ص فا.) 1 - خرامنده ، کسی که با ناز و تکبر راه می رود. 2 - مسخره کننده .
فرندیةلغتنامه دهخدافرندیة. [ ف َ رَ دی ی َ ] (ع ص نسبی ) از پرند فارسی . (یادداشت به خط مؤلف ) : و فی نقوشه الفرندیة مشابه للب ناب السمک الذی تجلبه البغاریة الی خوارزم . (از الجماهر فی معرفة الجواهر بیرونی ).
تمران فرندهلغتنامه دهخداتمران فرنده . [ ت َ ف َ دَ ] (اِخ ) لقب مهتر ناحیه ٔ تمران به گوزکانان . (حدود العالم ). رجوع به تمران شود
فیرندگیلغتنامه دهخدافیرندگی . [ رَ دَ / دِ ] (حامص ) بطر. تکبر. (یادداشت مؤلف ). رجوع به فیر و فیریدن شود.
فرحانلغتنامه دهخدافرحان . [ ف َ ] (ع ص ) شادان و فیرنده . ج ، فَراحی ̍، فَرْحی ̍. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
دجرلغتنامه دهخدادجر. [ دَ ج ِ ] (ع ص ) حیران . || مبتلی در هرج . || مست . نشاطی . فیرنده . (منتهی الارب ).
