فاخرلغتنامه دهخدافاخر. [ خ ِ ] (اِخ ) امام فاخربن معاذ. یکی از مشاهیر سیستان در زمان سلطان مسعود غزنوی بوده است . رجوع به تاریخ سیستان ص 362 و 367 شود.
فاخرلغتنامه دهخدافاخر.[ خ ِ ] (ع ص ) نازنده . (منتهی الارب ). || بهترین هر چیزی . گرانمایه . (منتهی الارب ) : آستین نسترن پر بیضه ٔ عنبر شوددامن بادام بن پر لؤلؤ فاخر شود. منوچهری .شادمانی بدان که ت از سلطان خلعتی فاخر آمد و