فواتحلغتنامه دهخدافواتح . [ ف َ ت ِ] (ع اِ) ج ِ فاتحة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).- فواتح سُوَر ؛ کلماتی که سوره های قرآن به آنها آغاز شود، مانند: یس ،الم ، صم ، کهیعص و... (ا
ترکی تونسیلغتنامه دهخداترکی تونسی . [ ت ُ ی ِ ن ِ ] (اِخ ) شیخ محمدمعاویةبن محمودبن محمدبن مصطفی بن حسن بن بابا محمد تونسی رئیس العلما متکلم ، متوفی بسال 1294 هَ . ق . اوراست «نزهةالف
اصول متعارفهلغتنامه دهخدااصول متعارفه . [ اُ ل ِ م ُ ت َ رَ ف َ / ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یکی از اصناف سه گانه ای که در فواتح علوم وضع کنند. صنف اول آنچه به هَلیّت تنها وضع کنند،
الملغتنامه دهخداالم . [ اَ لِف ْ لام ْ میم ْ ] (اِخ ) یعنی انا اﷲ اعلم ؛ منم خدای که میدانم . (ترجمان علامه ٔ تهذیب عادل ). از حروف مقطعه یا فواتح سور قرآن کریم است ودر آغاز سو
المصلغتنامه دهخداالمص . [ اَ لِف ْ لام ْ میم ْ صادْ ] (حروف مقطعه ) ای انا اﷲ اعلم و افصل ؛ منم خدای که میدانم و پیدا میکنم . (ترجمان علامه ٔ جرجانی تهذیب عادل بن علی ). از فوات
حسن یمنیلغتنامه دهخداحسن یمنی . [ ح َ س َ ن ِ ی َ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالله یمینی شیعی اسماعیلی . او راست : «فواتح الانعام » که در 1265 هَ . ق . نگاشته . (هدیة العارفین ج 1 ص 302).