فهفهةلغتنامه دهخدافهفهة. [ ف َ ف َ هََ ] (ع اِمص ) درماندگی به سخن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فهاهة.
فهفاهلغتنامه دهخدافهفاه . [ ف َ ] (ع ص ) مرد نیکو سیاست شتران . (منتهی الارب ). نیکو قیام کننده در مال . (از اقرب الموارد).
فأفاءلغتنامه دهخدافأفاء. [ ف َءْ ف َءْ ] (ع ص ) سخن فاناک گوینده و اِکثارکننده فا را. (منتهی الارب ). مطرزی گوید: فأفاء کسی است که جزبه کوشش ، توانایی بر بیرون آوردن کلمه از زب
فأفاءةلغتنامه دهخدافأفاءة. [ ف َءْ ف َ ءَ ] (ع مص ) مانند دحرجة، سخن فاناک گفتن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِمص ) بستگی در زبان . (اقرب الموارد). فاناکی . (منتهی الارب
فهفهةلغتنامه دهخدافهفهة. [ ف َ ف َ هََ ] (ع اِمص ) درماندگی به سخن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فهاهة.
فهفاهلغتنامه دهخدافهفاه . [ ف َ ] (ع ص ) مرد نیکو سیاست شتران . (منتهی الارب ). نیکو قیام کننده در مال . (از اقرب الموارد).
فأفاءلغتنامه دهخدافأفاء. [ ف َءْ ف َءْ ] (ع ص ) سخن فاناک گوینده و اِکثارکننده فا را. (منتهی الارب ). مطرزی گوید: فأفاء کسی است که جزبه کوشش ، توانایی بر بیرون آوردن کلمه از زب
