فلهلغتنامه دهخدافله . [ ف َل ْ ل َ / ل ِ / ف َ ل َ / ل ِ / ف ُل ْ ل َ / ل ِ / ف ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) شیر اول حیوان نوزاییده که چون بر آتش نهند منجمد شود و مایه ٔ پنیر گردد. آغوز.
فلهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= آغوز: ◻︎ نوآیین‌مطربان داریم و بربط‌های گوینده / مساعدساقیان داریم و ساعدهای چون فلّه (منوچهری: ۲۱۳).
فلحلغتنامه دهخدافلح . [ ف َ ] (ع مص ) شکافتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شکافتن زمین را جهت کشت کاری . || فریفتن . || بد سگالیدن . (منتهی الارب ). || دغلی نمودن . || کا
فلهدلغتنامه دهخدافلهد. [ ف ُ هَُ / ف َهََ ] (ع ص ) کودک گرداندام خوبروی فربه نزدیک به رسیدگی رسیده . (منتهی الارب ). فلهود. (اقرب الموارد).
فلهملغتنامه دهخدافلهم . [ ف َ هََ ] (ع اِ) فرج زن . (منتهی الارب ) (بحر الجواهر). || (ص ) چاه فراخ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).