فلانةلغتنامه دهخدافلانة. [ ف ُ ن َ ] (ع ضمیر مبهم ) مؤنث فلان . زنی غیرمعلوم . غیرمنصرف است و تنوین نمی گیرد: ذَهَبَت ْ فُلانةُ. (از اقرب الموارد) (از المنجد): و أمّا فُلانةُ ف
فلانهلغتنامه دهخدافلانه . [ ف ُ ن َ / ن ِ ] (از ع ، ضمیر مبهم ) کنایه از نامهای مردم . (منتهی الارب ). زنی غیرمعلوم . مؤنث فلان . (فرهنگ فارسی معین ) : نه گویند کاین خانه بد مر
فلانهلغتنامه دهخدافلانه . [ ف ُ ن َ / ن ِ ] (از ع ، ضمیر مبهم ) کنایه از نامهای مردم . (منتهی الارب ). زنی غیرمعلوم . مؤنث فلان . (فرهنگ فارسی معین ) : نه گویند کاین خانه بد مر
نزیکةلغتنامه دهخدانزیکة. [ ن َ ک َ ] (ع ص ) معیبة: فلانةُ نزیکة؛ معیبة. (اقرب الموارد). عیبناک . و رجوع به نزیکات شود.
کخلغتنامه دهخداکخ . [ ک ُ ] (اِ) کرم را گویند چه هرگاه گویند که به فلانه چیز کخ افتاده است مراد آن باشد که کرم افتاده است . (برهان ). کرم که در میوه و غیره می افتد. (غیاث اللغ
بطلةلغتنامه دهخدابطلة. [ ب َ طَ ل َ ](ع ص ) تأنیث بَطَل و از آن است : کانت فلانة شجاعة بطلة. ج ، بطلات . (از اقرب الموارد). || ج ِ باطل : اینان طلبه نیستند بطله اند. (یادداشت م