فلاحةلغتنامه دهخدافلاحة. [ ف ِ / ف َ ح َ] (ع اِمص ) کشاورزی . || زبان آوری در بیع و فریب دهی در آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فصاحةدیکشنری عربی به فارسیبند , مفصل بندي , تلفظ شمرده , طرز گفتار , شيوايي , فصاحت , سخنوري , علم فصاحت , علم بيان
فلاحدیکشنری عربی به فارسیباغبان , روستايي , دهاتي , ادم بي تربيت , ادم خشن , دهقاني , کشاورز , رعيت , مربوط به دهکده , مسخره
اسطاسلغتنامه دهخدااسطاس . [ ] (اِخ ) یکی از مترجمین کتاب الفلاحة الرومیة تألیف الحکیم قسطوس بن اسکور اسکینه [ کذا ] بعربی . (کشف الظنون چ 1 استانبول ج 2 ص 293).
فلاحتلغتنامه دهخدافلاحت . [ ف َ ح َ ] (ع اِمص ) کشاورزی . برزگری . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فلاحة شود.
سرجسلغتنامه دهخداسرجس . [ س ِ ج ِ ] (اِخ ) ابن هلیا الرومی . از مترجمان است و ترجمه ٔ کتاب الفلاحة الرومیة بدو نسبت داده شده است . (از تاریخ علوم عقلی ص 365).
ابن عواملغتنامه دهخداابن عوام . [ اِ ن ُ ع َوْ وا ] (اِخ )ابوزکریا یحیی بن محمدبن احمدبن عوام اشبیلی . او در آخر مائه ٔ ششم هجری باشبیلیه میزیست . از احوال وی اطلاع بسیاری در دست نی