فرهختگیلغتنامه دهخدافرهختگی . [ ف َ هَِ ت َ ] (حامص ) پروردگی . پرورش یافته بودن : هیچ کس را این فروتنی و فرهختگی و سلامت نفس و سماجت طبع نیست که شتر راست . (مرزبان نامه ). رجوع به
بیتربیتیفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیادبی، بینزاکتی ≠ ادب، نزاکت ۲. بیفرهنگی، نافرهیختگی ≠ فرهیختگی ۳. گستاخی