فرغانیلغتنامه دهخدافرغانی . [ ف َ ] (اِخ ) قاسم بن محمدبن عبداﷲ، مکنی به ابوعبدالرحمان . از مردم فرغانه ٔ ماوراءالنهر بود و حدیث هائی از خود میساخت . او را از قبیصةبن عقبه و عاصم
فرغانیلغتنامه دهخدافرغانی . [ ف َ ] (اِخ ) سراج الدین علی بن عثمان اوشی فرغانی حنفی الماتریدی ، مکنی به ابوالحسن . او راست : 1- بدءالامالی در توحید. 2- تحفةالاعالی علی شرح بدءالام
فرغانیلغتنامه دهخدافرغانی . [ ف َ ] (اِخ ) سعیدالدین محمدبن احمدبن محمد، مکنی به ابوعبداﷲ. او راست : کتابی به نام منتهی المدارک در شرح تائیةالکبری ابن فارض که در سال 730 هَ .ق . ت
فرغانیلغتنامه دهخدافرغانی . [ ف َ ] (اِخ ) علی بن ابی بکربن عبدالجلیل الفرغانی المرغینانی . از مردم مرغینان فرغانه و از اکابر فقهای حنفی بود. مردی حافظ، مفسر، محقق و ادیب و از مجت
علی فرغانیلغتنامه دهخداعلی فرغانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) ابن ابی بکربن عبدالجلیل فرغانی مرغینانی حنفی . ملقب به برهان الدین و مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی مرغینانی شود.
باب فرغانیلغتنامه دهخداباب فرغانی . [ ب ِ ف َ ] (اِخ ) جامی آرد: نام وی عمرست ، بفرغانه بود و درویشان آن دیار مشایخ بزرگ را باب خوانند. مردی صاحب کرامات ظاهر بوده و صاحب کتاب کشف المح
علی فرغانیلغتنامه دهخداعلی فرغانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) ابن عثمان بن محمد اوسی (در برخی نسخ : اوشی ). ملقب به سراج الدین . ادیب و شاعر متوفی در سال 569 هَ . ق . او راست : 1- قصیده
علی فرغانیلغتنامه دهخداعلی فرغانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) ابن مسعود فرغانی . مکنی به ابوسعد و ملقب به کمال الدین . او راست : المستوفی فی النحو. (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1675).
نجیبی فرغانیلغتنامه دهخدانجیبی فرغانی . [ ن َ بی ِ ف َ ] (اِخ ) از شاعران قرن پنجم هجری است و در دربار خضرخان بن طفغاج خان ابراهیم از ملوک خانیه ٔ ماوراءالنهر میزیسته . (از غزالی نامه ص
علی فرغانیلغتنامه دهخداعلی فرغانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) ابن ابی بکربن عبدالجلیل فرغانی مرغینانی حنفی . ملقب به برهان الدین و مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی مرغینانی شود.
باب فرغانیلغتنامه دهخداباب فرغانی . [ ب ِ ف َ ] (اِخ ) جامی آرد: نام وی عمرست ، بفرغانه بود و درویشان آن دیار مشایخ بزرگ را باب خوانند. مردی صاحب کرامات ظاهر بوده و صاحب کتاب کشف المح
علی فرغانیلغتنامه دهخداعلی فرغانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) ابن عثمان بن محمد اوسی (در برخی نسخ : اوشی ). ملقب به سراج الدین . ادیب و شاعر متوفی در سال 569 هَ . ق . او راست : 1- قصیده
علی فرغانیلغتنامه دهخداعلی فرغانی . [ ع َ ی ِ ف َ ] (اِخ ) ابن مسعود فرغانی . مکنی به ابوسعد و ملقب به کمال الدین . او راست : المستوفی فی النحو. (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1675).
نجیبی فرغانیلغتنامه دهخدانجیبی فرغانی . [ ن َ بی ِ ف َ ] (اِخ ) از شاعران قرن پنجم هجری است و در دربار خضرخان بن طفغاج خان ابراهیم از ملوک خانیه ٔ ماوراءالنهر میزیسته . (از غزالی نامه ص
