۲۵ فرهنگ
درپیوند
بیشتر بدانید
فرار
farār
معنی
۱. دور شدن ناگهانی و با سرعت زیاد از موضع خطر.
۲. دور شدن از دسترس و نظارت کسی.
۳. [مجاز] تن ندادن و تسلیم نشدن در برابر کار یا وضعیتی: فرار از خدمت سربازی.
⟨ فرار دادن کسی: (مصدر متعدی) گریزاندن و دور کردن او از خطر.
⟨ فرار کردن: (مصدر لازم) = فرار
مترادف
انهزام، رم، عقبنشینی، گریز، هرب، هزیمت
برابر پارسی
گریز
جست‌وجوی دقیق
جست‌وجوی هم‌آوا
جست‌وجوی مشابه
جست‌وجوی متن
جست‌وجوی هم‌آغاز
جست‌وجوی هم‌قافیه
