فرادرلغتنامه دهخدافرادر. [ ف َ دَ ] (اِ مرکب ) چوبی که در پس در کوچه اندازند. (برهان ). از: فرا + در. فردر. فردره . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
باد فرادرّهupvalley windواژه‌های مصوب فرهنگستانمؤلفۀ روزانۀ گرماواداشتۀ (thermally forced) سامانههای باد درّهراستا یا کوه ـ درّه، در دورههای شارش ضعیف همدیدی از سمت دشت یا درّه به سوی کوهستان
فرار کردنگویش اصفهانی تکیه ای: bevriǰi / ârmâli طاری: ârmâlây(mun) طامه ای: ârmâlâɂan طرقی: ârmâlâymun کشه ای: ârmâlâymun نطنزی: bewritan/ ârmâlâɂan
فردرلغتنامه دهخدافردر. [ ف َ دَ ] (اِ مرکب ) چوب بزرگ گنده ای باشد که در پس در کوچه نهند تا در گشوده نگردد. (برهان ). فرادر. فردره . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). فرادر. فروند. فداون
