فراترلغتنامه دهخدافراتر. [ ف َ ت َ ] (ق مرکب ) پیش تر. (آنندراج ). جلوتر. آن سوتر. (یادداشت بخط مؤلف ). اغلب در ترکیب به کار رود، مانند : بگفتا فراتر مجالم نماندبماندم که نیروی
فراترفرهنگ فارسی طیفیمقوله: حرکت ماورا، دور ازدسترس، خارج از بُرد، فراتراز▼ بیش ازحد طولانی، آزگار، متمادی فزون، بیش‌ازحد، فراوان، وافر، کامل، پُر مازاد، زائد، بازمانده، باقیمانده ع
فراترفرهنگ انتشارات معین( فَ تَ) (ق .) 1 - پیش تر، جلوتر. 2 - نزدیک تر. 3 - بلندتر، بالاتر. 4 - باارزش تر.