فدفدلغتنامه دهخدافدفد. [ ف َ ف َ ] (ع اِ) دشت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : به وقت رفتن و طی کردن مسالک ملک هواش فدفد و دریا سراب و کُه صحراست . انوری .|| جای سخت و درشت و ب
فدفدلغتنامه دهخدافدفد. [ ف ُ دَ ف ِ ] (ع ص ) بلند و سخت آواز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شیر خفته ٔ جغرات شده . (منتهی الارب ).
فدفدةلغتنامه دهخدافدفدة. [ ف َف َ دَ ] (ع اِ) آوازی شبیه به آواز مار که از پوست برآید. (منتهی الارب ). || (مص ) صوت برآوردن شدید. (اقرب الموارد). || دویدن گریزان از درنده یا از د
فدادینلغتنامه دهخدافدادین . [ ف َدْ دا ] (ع ص ، اِ) ج ِ فَدّان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فَدّان شود.
فدادلغتنامه دهخدافداد. [ ف َدْ دا ] (ع ص ) بلند و درشت آواز. (منتهی الارب ). و مؤنث آن فدادة است . (اقرب الموارد). || سخت پاسپرکننده . (منتهی الارب ). شدیدالوطاء. (اقرب الموارد
فدادةلغتنامه دهخدافدادة. [ ف َدْ دا دَ ] (ع اِ) غوک . || (ص ) مرد بددل . (منتهی الارب ). جبان . (اقرب الموارد).
فدفدةلغتنامه دهخدافدفدة. [ ف َف َ دَ ] (ع اِ) آوازی شبیه به آواز مار که از پوست برآید. (منتهی الارب ). || (مص ) صوت برآوردن شدید. (اقرب الموارد). || دویدن گریزان از درنده یا از د
چمیدنلغتنامه دهخداچمیدن . [ چ َ دَ ] (مص ) بمعنی خرامان براه رفتن باشد. (برهان ). بناز و تکبر رفتن . (صحاح الفرس ). بمعنی خرامیدن .(انجمن آرا) (آنندراج ) (رشیدی ) (غیاث ). روان ش
ارم ذات العمادلغتنامه دهخداارم ذات العماد. [ اِ رَ م ِ تِل ْ ع ِ ] (اِخ ) دمشق یا اسکندریه و یا موضعی بفارس . (منتهی الأرب ). و آن ارم عاد است گاه غیر مضاف و گاه مضاف آید چنانکه در قرآن
جغراتلغتنامه دهخداجغرات . [ ج ُ ] (اِ) به لغت سمرقند ماست را گویند و معرب آن سقرات است . (برهان ). صقرات . صغراط. چغرات . (مقدمة الادب ). هدبد. (السامی فی الاسامی ). صغرات . (ربن
غضبانلغتنامه دهخداغضبان . [ غ َ ] (ع ص ) خشمناک . ج ، غضاب ، غَضبی ̍، غَضابی ̍، غُضابی ̍. (منتهی الارب ). صفت مشبهه از غضب به معنی قهرناک و خشمناک . (غیاث اللغات ). خشمگین . (مهذ