فخمندهلغتنامه دهخدافخمنده . [ ف َ م َ دَ / دِ ] (نف ) آنکه بزند پنبه راو پنبه دانه از آن بیرون آرد. رجوع به فخمیدن شود.
فخمدهلغتنامه دهخدافخمده . [ ف َ م ِ دَ / دِ ] (ن مف ) فخمیده . زده . محلوج . فلخیده . فلخمیده . (یادداشت بخط مؤلف ). پنبه را گویند که پنبه دانه از آن بیرون آورده باشند. (برهان )
فخمیدهلغتنامه دهخدافخمیده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف ) پنبه ای که تخم آن را برآورده باشند. (فهرست مخزن الادویه ). زده . فخمده .فلخیده . فلخمیده . (یادداشت بخط مؤلف ). خلف تبریزی آرد
فخمدهلغتنامه دهخدافخمده . [ ف َ م ِ دَ / دِ ] (ن مف ) فخمیده . زده . محلوج . فلخیده . فلخمیده . (یادداشت بخط مؤلف ). پنبه را گویند که پنبه دانه از آن بیرون آورده باشند. (برهان )
فخمیدهلغتنامه دهخدافخمیده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف ) پنبه ای که تخم آن را برآورده باشند. (فهرست مخزن الادویه ). زده . فخمده .فلخیده . فلخمیده . (یادداشت بخط مؤلف ). خلف تبریزی آرد
مستنقهلغتنامه دهخدامستنقه . [ م ُ ت َ ق ِه ْ] (ع ص ) فهمنده ٔ کلام . || پرسنده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استنقاه شود.
نقهلغتنامه دهخدانقه . [ ن َ ق ِه ْ ] (ع ص ) فهمنده سخن را و داننده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). که دریابد حدیث را. ناقه . (اقرب الموارد).
نقهةلغتنامه دهخدانقهة. [ ن َ ق ِ هََ ] (ع ص ) زن فهمنده ٔ سخن و داننده .(ناظم الاطباء). مؤنث ِ نَقِه . رجوع به نَقِه شود.