فلادهلغتنامه دهخدافلاده . [ ف َ دَ / دِ ] (ص ) بیهوده . (اسدی ). بیهوده . بی فایده . بی نفع. عبث . (فرهنگ فارسی معین ) : هر آن کریم که فرزند او فلاده بودشگفت باشد و آن از گناه ما
فحلاماورسلغتنامه دهخدافحلاماورس . [ ] (سریانی ، اِ) جندبیدستر که خصیه ٔ خر است (!). (فهرست مخزن الادویه ).
خوسهلغتنامه دهخداخوسه . [ س َ / س ِ ](اِ) صورت که در پالیزها برپای کنند گریختن سباع و وحش را. (یادداشت مؤلف ). علامت و صورتی که در فالیزها و کشت زارها نصب کنند تا جانوران از دی
فلادهلغتنامه دهخدافلاده . [ ف َ دَ / دِ ] (ص ) بیهوده . (اسدی ). بیهوده . بی فایده . بی نفع. عبث . (فرهنگ فارسی معین ) : هر آن کریم که فرزند او فلاده بودشگفت باشد و آن از گناه ما
فحلاماورسلغتنامه دهخدافحلاماورس . [ ] (سریانی ، اِ) جندبیدستر که خصیه ٔ خر است (!). (فهرست مخزن الادویه ).
فلادهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. بیهوده؛ بی‌فایده؛ عبث.۲. (اسم) سخن بیهوده: ◻︎ یک فلاده همی‌نخواهم گفت / خود سخن بر فلاده بود مرا (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۳).
کام فروآمدهلغتنامه دهخداکام فروآمده . [ ف ُ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناامید و محروم از آرزوهای خود. (ناظم الاطباء).
