فحلغتنامه دهخدافح . [ ف َ ] (ع حرف ربط) رمز است از فَحینَئِذ. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به فحینئذ شود.
فحلغتنامه دهخدافح . [ ف َح ح ] (ع مص ) بردمیدن مار از دهن . (منتهی الارب ). صوت برآوردن مار از دهان . فَحیح . تفحاح . (اقرب الموارد). || دمیدن در خواب . (منتهی الارب ) (اقرب ا
فهلغتنامه دهخدافه . [ ف َه ْ / ف ِه ْ ] (اِ) چوب پهنی که کشتی بانان بدان کشتی رانند. || آهنی بیل مانند که در میان آن چوبی و در دو طرف آن ریسمانی بندند و یکنفر سر چوب را و دو ن
فهفرهنگ انتشارات معین(فِ یا فَ) [ طبر . ] (اِ.) 1 - چوب پهنی که کشتی بانان بدان کشتی را رانند. 2 - آهنی بیل مانند که در میان آن چوبی و بر دو طرف وی ریسمانی بندند. یک شخص سر چوب را و
فحشگویش اصفهانی تکیه ای: fohš طاری: fâhš طامه ای: došmun طرقی: nang / püč کشه ای: nang نطنزی: fohš / došnum
فححلغتنامه دهخدافحح . [ ف ُ ح ُ ] (ع ص ، اِ) اژدهای جوشان . (منتهی الارب ). افعی های باهیجان . (اقرب الموارد). رجوع به فَح ّ شود.