فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف َ ج َ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاجر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فاجر شود.
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف َ رَ ] (ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || رو گردانیدن از حق . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || (اِ)
فجرةلغتنامه دهخدافجرة. [ ف ُ رَ ] (ع اِ) جای آب زهیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، فُجَر. (اقرب الموارد).- فجرةالوادی ؛ جای وسیعی که آب بسوی آن زهَد. (اقرب الموارد).
فجرهفرهنگ انتشارات معین(فَ جَ رَ یا رِ) [ ع . فجرة ] (ص .) جِ فاجر. 1 - بدکاران ، بدکرداران . 2 - زناکاران .
فجرهفرهنگ انتشارات معین(فَ جَ رَ یا رِ) [ ع . فجرة ] (ص .) جِ فاجر. 1 - بدکاران ، بدکرداران . 2 - زناکاران .
فراخ جایلغتنامه دهخدافراخ جای . [ ف َ ] (اِ مرکب ) جای گشاده : فجرةالوادی ؛ فراخ جای رودبار که آب روان گردد بسوی آن . (منتهی الارب ). رجوع به فجرةالوادی شود.
کفرهلغتنامه دهخداکفره . [ ک َ ف َ رَ / رِ ] (از ع ، ص ، اِ) مردمان کافر و ملحد و بیدین . (ناظم الاطباء) : لشکراسلام ... گروهی انبوه از کفره ٔ فجره طاغیه ٔ باغیه را به دارالبوار
اسم مصدرلغتنامه دهخدااسم مصدر. [ اِ م ِ م َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم مصدر در عربی : ابن مالک در الفیة گوید : بفعله المصدر الحق فی العمل مضافاً او مجرداً او مع اَل ان کان فع
