فرهةلغتنامه دهخدافرهة. [ ف ُ هََ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاره . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فاره شود.
فرهةلغتنامه دهخدافرهة. [ ف ُرْ رَ هََ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاره . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فاره شود.
فرهیلغتنامه دهخدافرهی . [ ف َرْ رَ ] (اِ) فره . فر. خوره . (یادداشت بخط مؤلف ). فرّ و شان و شوکت و شکوه و عظمت و افزونی داشتن . (برهان ) : به مردی ودانایی و فرهی بزرگی و آیین ش
فاکهیلغتنامه دهخدافاکهی . [ ک ِ ] (اِخ ) تاج الدین عمربن علی بن سالم اللخمی الاسکندری (654-731 هَ . ق .) عالم علم نحو و از مردم اسکندریه بود. او را کتابی بنام «الاشاره » است در ن
فاکهیلغتنامه دهخدافاکهی . [ ک ِ ] (اِخ ) محمدبن اسحاق . معاصر ازرقی است . وی کتاب تاریخ مکه را نوشت و در حدود سال 230 هَ . ق . درگذشت . (از اعلام زرکلی ص 763). ابن الندیم نام کتا