فارةلغتنامه دهخدافارة. [ فارْ رَ ] (اِخ ) شهری است در مشرق اندلس از اعمال تُطیلة. (از معجم البلدان ).
فئرةلغتنامه دهخدافئرة. [ ف ِ ءَ رَ ] (ع اِ) ج ِ فَاءْر. موشان . موشها. فُئَر. فِئْران . رجوع به فَاءْر شود.
فئرةلغتنامه دهخدافئرة. [ ف ِءْ رَ / ف ِءَ رَ / ف َ ءِ رَ ] (ع اِ) نوعی از طعام زچه که از دانه ٔ شمبلید و خرما پزند. فُؤارة. (منتهی الارب ).
فئرةلغتنامه دهخدافئرة. [ ف َ ءِ رَ ] (ع ص ) ارض ٌ فَئِرة؛ زمین موشان . (منتهی الارب ). زمین موشناک . (ناظم الاطباء).
فأرةلغتنامه دهخدافأرة. [ف َءْ رَ ] (ع اِ) مفرد فأر. یک موش ، برای مذکر و مؤنث هر دو. (از اقرب الموارد). رجوع به فأر شود.
فارهلغتنامه دهخدافاره . [ رَ ] (اِخ ) موضعی است در قسمت بن یامین تقریباً در ده هزارگزی اورشلیم . (از قاموس کتاب مقدس ).
فارهلغتنامه دهخدافاره . [ رِه ْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از فراهة و فروهة و فراهیة. زیرک . ج ، فُرْه ، فُرَّه ْ، فُرَّهة. (منتهی الارب ). و فَرَهة و فُرْهة در نزد سیبویه اسم جمع است .
فأرةالمسکلغتنامه دهخدافأرةالمسک . [ ف َ ءْ رَ تُل ْ م ِ ] (ع اِ مرکب ) نافه ٔ مشک . (منتهی الارب ).
فأرةلغتنامه دهخدافأرة. [ف َءْ رَ ] (ع اِ) مفرد فأر. یک موش ، برای مذکر و مؤنث هر دو. (از اقرب الموارد). رجوع به فأر شود.
فارهلغتنامه دهخدافاره . [ رَ ] (اِخ ) موضعی است در قسمت بن یامین تقریباً در ده هزارگزی اورشلیم . (از قاموس کتاب مقدس ).
فارهلغتنامه دهخدافاره . [ رِه ْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از فراهة و فروهة و فراهیة. زیرک . ج ، فُرْه ، فُرَّه ْ، فُرَّهة. (منتهی الارب ). و فَرَهة و فُرْهة در نزد سیبویه اسم جمع است .
فأرةالمسکلغتنامه دهخدافأرةالمسک . [ ف َ ءْ رَ تُل ْ م ِ ] (ع اِ مرکب ) نافه ٔ مشک . (منتهی الارب ).
