معنی فاجره | واژه یاب

جست‌وجوی دقیق

(ج رِ) [ ع . فاجرة ] (اِفا.) مؤنث فاجر.

فاجرة. [ ج ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث فاجر. زن بدکار و نافرمان . رجوع به فاجر شود.

فاجره بچه . [ ج ِ رَ / رِ ب َچ ْ چ َ/ چ ِ ] (اِ مرکب ) فرزند حرامزاده . (ناظم الاطباء).

(ج ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - گناهکار، تبهکار. 2 - زناکار.

(ج عَ یا ع ) [ ع . فاجعة ] (اِ.) بلای سخت ، حادثة ناگوار؛ ج . فواجع .

(ج ) (اِ.) فاژ، فاژه ؛ خمیازه ، دهان دره .

فاجره بچه . [ ج ِ رَ / رِ ب َچ ْ چ َ/ چ ِ ] (اِ مرکب ) فرزند حرامزاده . (ناظم الاطباء).

فاجرة. [ ج ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث فاجر. زن بدکار و نافرمان . رجوع به فاجر شود.

فاحشه، فاجره، پارگی، فاحشه بازی کردن، فاحشه شدن، برای پول خود را پست کردن، خود فروش

ترتنی . [ ت َ ت َ نا ] (ع ص ) کنیز و زن فاجره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به تُرْنی ̍ شود.

ظلمة. [ ظِ م َ / ظُ م َ ] (اِخ ) فاجره ای است از قوم هُذَیل و در مَثل است : اقود من ظِلمةَ.