غیاث

qiyās

معنی

۱. فریادرسی.
۲. (اسم، صفت) فریادرس.
۳. (اسم، صفت) از نام‌های خدای‌تعالی.

جست‌وجوی دقیق

غیاث

لغت‌نامه دهخدا

غیاث . (اِخ ) ابن غوث بن الصلت بن طارقةبن عمرو. ملقب به اخطل و مکنی به ابومالک . رجوع به اخطل غیاث بن غوث و اعلام زرکلی ج 2 ص 761، روضات الجنات ص 520، اسماء المؤلفین و فهرست

غیاث

لغت‌نامه دهخدا

غیاث . (اِخ ) ابن فارس بن ابی جود. وی مقری بود و به سال 605 هَ . ق . درگذشته است . (از تاج العروس ).

غیاث

غیاث . (اِخ ) ابن مُسَیَّر اسدی . متوفی 150 هَ . ق . مرد شجاعی از ذوی الطموح بود. در اندلس بر عبدالرحمن اموی خروج کرد، و به دست عمال عبدالرحمن کشته شد، و سر او را به قرطبه فرستادند. (از اعلام زرکلی ج 2 ص <spa

غیاث

لغت‌نامه دهخدا

غیاث . (اِخ ) ابن مثنی قشیری ، مکنی به ابوالمثنی . تابعی است و از بهزبن حکیم روایت کند.

غیاث

لغت‌نامه دهخدا

غیاث . (اِخ ) ابن محمدبن احمدبن محمدبن غیاث عقیلی . از ابن ریدة حدیث شنید. (از تاج العروس ).

جست‌وجوی هم‌آوا

گام‌شناسی

gait recognition

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرایند بازشناسی هویت فرد با استفاده از الگوی راه رفتن او

شمارۀ دروازه

gate position, gate number

واژه‌های مصوب فرهنگستان

عدد مربوط به دروازه‏ای خاص که به یک پرواز اختصاص یابد

چغاد

لغت‌نامه دهخدا

چغاد. [ چ َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «یکی از قرای بلوک کام فیروز فارس است . طول جلگه ٔ این بلوک از مشرق بمغرب شش فرسخ و عرض آن سه فرسخ میباشد. زراعتش از رودخانه ٔ کر مشروب میشود و شلتوک کاری زیادی دارد. و این بلوک دارای چهار پنج حمام وچهار پنج مسجد است . (از مرآت ال

غیاثی

لغت‌نامه دهخدا

غیاثی . (ص نسبی ) منسوب به غیاث یاغیاث الدین . (از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 184).

غیاثی

لغت‌نامه دهخدا

غیاثی . (اِخ ) دیوان وی در لاهور1924 م . و 1933 م . چاپ شده است .(از الذریعة الی تصانیف الشیعة ذیل دیوان غیاثی ).

جست‌وجوی مشابه

غیاثی

لغت‌نامه دهخدا

غیاثی . (ص نسبی ) منسوب به غیاث یاغیاث الدین . (از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 184).

غیاثی

لغت‌نامه دهخدا

غیاثی . (اِخ ) دیوان وی در لاهور1924 م . و 1933 م . چاپ شده است .(از الذریعة الی تصانیف الشیعة ذیل دیوان غیاثی ).

غیاثا

لغت‌نامه دهخدا

غیاثا. (اِخ ) (میر...) رجوع به غیاث الدین ابرقوهی و تذکره ٔ نصرآبادی ص 302 شود.

غیاثوند

لغت‌نامه دهخدا

غیاثوند. [ وَ ] (اِخ ) از ایلات اطراف قزوین . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 112).

غیاثی

لغت‌نامه دهخدا

غیاثی . (اِخ ) استرآبادی . همان غیاث استرآبادی است . رجوع به همین اسم و قاموس الاعلام ترکی شود.

جست‌وجوی متن

لامان

لغت‌نامه دهخدا

لامان . (اِ) لاف و گزاف . (برهان ). || فریب و دروغ . (غیاث ، نقل از شرح خاقانی ). || انبوهی . || بیوفائی . || مغاک . (غیاث ). || امر است به معنی بجنبان . (غیاث ). و این گفته ٔ غیاث براساسی نیست .

حسوک

لغت‌نامه دهخدا

حسوک . [ ح َ ] (ع ص ) خاردار. || زشت . (غیاث ). || شریر. (غیاث ) (آنندراج ).

خشوی

لغت‌نامه دهخدا

خشوی . [ خ ُ ش ُ ] (اِ) مادرزن . (از غیاث اللغات ). || مادرشوهر. (از غیاث اللغات ).

بیگاهان

لغت‌نامه دهخدا

بیگاهان . (ق مرکب ) (از: بیگاه + «َان » زائد) (غیاث ) . وقت شب . (غیاث اللغات ) (آنندراج ).

لچن

لغت‌نامه دهخدا

لچن . [ ل ُ چ َ ] (ص ) زن قحبه . (غیاث ) (آنندراج ). || صاحب غیاث اللغات گوید: در برهان به معنی برهنه و عریان و مجازاً به معنی لولی . (غیاث ) (آنندراج ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

غیاث الملک

لغت‌نامه دهخدا

غیاث الملک . [ ثُل ْ م ُ ] (اِخ ) ابن نظام الملک ابرقوئی . او راست : کتاب تحفه ٔ بهائی که در قرن هفتم هجری تألیف شده است . رجوع به غزالی نامه تألیف همایی ص 184 (حاشیه ) شود.

غیاث الدین

لغت‌نامه دهخدا

غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) جمشیدبن مسعودبن محمودبن محمد کاشانی . محیط طباطبائی در مقاله ٔ خود بعنوان «غیاث الدین جمشید» چنین آرد: غیاث الدین جمشید پسر مسعودبن محمودبن محمد طبیب از مردم کاشان بود. تاریخ تولد او را از روی قرینه و قیاس میتوان به دست آورد. وی در سال <span cl

غیاث الدین

لغت‌نامه دهخدا

غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) منصوربن (میر) صدرالدین محمدبن غیاث الدین منصوربن صدرالدین محمدبن ابراهیم بن محمدبن اسحاق بن علی بن عربشاه حسنی حسینی دشتکی . او از اعاظم علما و فحول حکمای اسلامی امامی ، و جامع معقول و منقول و حاوی فروع و اصول ، و به قول ارباب تراجم و سیر، خاتم

غیاث کاشانی

لغت‌نامه دهخدا

غیاث کاشانی . [ ث ِ ] (اِخ ) رجوع به غیاث الدین جمشید کاشانی شود.

غیاث کججی

لغت‌نامه دهخدا

غیاث کججی . [ ث ِ ک َ ج َ ] (اِخ ) رجوع به غیاث الدین محمد کجج شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

حافظ غیاث

لغت‌نامه دهخدا

حافظ غیاث . [ ف ِ ](اِخ ) خوندمیر گوید: قدوه ٔ ارباب علم و عرفان و عمده ٔ محدثان زمان بود، و در ایام سلطنت خاقان منصور (سلطان حسین میرزا) سالهای موفور در بلده ٔ هرات به افاده قیام می فرمود. وفاتش در سنه ٔ سبع و تسعین و ثمانمائه [ 897 هَ . ق .

حافظ غیاث

لغت‌نامه دهخدا

حافظ غیاث . [ ف ِ ] (اِخ ) رجوع به ابومنصور حافظ غیاث بن مقیم سلمی کوفی شود.

خواجه غیاث

لغت‌نامه دهخدا

خواجه غیاث . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بروانان بخش ترکمان شهرستان میانه ، این ده کوهستانی با آب و هوای معتدل و 692 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آ

دارغیاث

لغت‌نامه دهخدا

دارغیاث . (اِخ ) دهی است از دهستان خسروآباد شهرستان بیجار. واقع در بیست و پنج هزارگزی جنوب خاوری بیجار. در کنار راه شوسه ٔ بیجار بهمدان ، محلی تپه ماهور، سردسیر و سکنه ٔ آن 810 تن است ، آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات ، لبنیات ، انگور فراوان

ابوغیاث

لغت‌نامه دهخدا

ابوغیاث . [ اَ ] (اِخ ) اصرم بن غیاث . محدث است .

درپیوند

بیشتر بدانید

غیاث

qiyās

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا