غَولغتنامه دهخداغَو. [ غ َ وِن ْ ] (ع ص ) شتربچه ٔ ناگواردکرده ٔ تخمه زده . (منتهی الارب ). شتربچه ٔ از شیر بازگرفته که تخمه زند و اندرون وی فاسد شود بسبب شیرخواری ، یا آنکه از
غولغتنامه دهخداغو. [ غ َ / غ ِ ] (اِ) نعره کشیدن . (فرهنگ اسدی ). نعره . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). بانگ .فریاد. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). صدای سخت بلندباشد مانند فریادی که ب
غولغتنامه دهخداغو. [ غ َ / غ ِ ] (اِ) نعره کشیدن . (فرهنگ اسدی ). نعره . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). بانگ .فریاد. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). صدای سخت بلندباشد مانند فریادی که ب
غوفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبانگ و آواز بلند؛ فریاد؛ خروش؛ غریو: ◻︎ غو دیده‌بان باید از دیدگاه / کانوشه سر تاج گشتاسپ‌شاه (فردوسی: ۵/۲۷۴)، ◻︎ برآمد ده و افکن و گیر و رو / غریویدن کوس پیکار
غورگاهلغتنامه دهخداغورگاه . [ غ َ / غُو ] (اِ مرکب ) جای فرورفتن آب . محل غور. رجوع به غور شود. || جای فرورفتن . جای نهان شدن . منزل و جایگاه : ریشی نه که غورگاه غم نیست خاریده ٔ
غورةلغتنامه دهخداغورة. [ غ َ رَ / غو رَ ] (اِخ ) نام جایی است از نواحی یمامه . در اخبار آمده است : رسول خدا سه اقطاع به مَجّاعةبن مرارة داد و آنها غوره و غرابه و حُبَل از نواحی
غوغالغتنامه دهخداغوغا. [ غ َ / غُو ] (اِ) شور و مشغله . (فرهنگ رشیدی ). شور و مشغله و فریاد و فغان که در وقت حادثه و بلایا از ازدحام و خروج خلق برآید حتی فریاد سگان به یکبار، و