غمزدهلغتنامه دهخداغمزده . [ غ َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه غم به وی رسد. غم رسیده . مغموم : ای عزیزان غمزده بنالید و ای یتیمان غمخوار بگریید. (قصص الانبیاء ص 241). یاران غمزد
غم زدهفرهنگ انتشارات معین(غَ. زَ دِ یا دَ) [ ع - فا. ] (ص مف .) آن که غم به وی رسیده ، محزون ، مغموم .
جریاضلغتنامه دهخداجریاض . [ ج َرْ ] (ع ص ) بزرگ شکم . || غمزده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از متن اللغة). جِرْآض . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة). || (ا
جریضلغتنامه دهخداجریض . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) غمزده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). بسیار محزون که نزدیک بهلاکت باشد. (از م