غمازهفرهنگ انتشارات معین(غَ مّ زِ یا زَ) [ ع . غمازة ] (ص .) 1 - مؤنث غماز.2 - دختر نیکو پیکر در هنگام غمزه و اشاره .
غمازةلغتنامه دهخداغمازة. [ غ َم ْ ما زَ ] (ع ص ) تأنیث غَمّاز. رجوع به غَمّاز شود. || دختر نیکوپیکر نیکواعضا در هنگام غمز و اشاره . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دختری نیکوغمزه . ا
غمازةلغتنامه دهخداغمازة. [ غ ُ زَ ] (اِخ ) چشمه ای است مر بنی تمیم را یا چاهی است میان بصره و بحرین . (منتهی الارب ).- عین غمازة ؛ چشمه ٔ معروفی است در سودة از تهامه ، و بقولی چا
غمازةلغتنامه دهخداغمازة. [ غ َم ْ ما زَ ] (ع ص ) تأنیث غَمّاز. رجوع به غَمّاز شود. || دختر نیکوپیکر نیکواعضا در هنگام غمز و اشاره . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دختری نیکوغمزه . ا
غمازةلغتنامه دهخداغمازة. [ غ ُ زَ ] (اِخ ) چشمه ای است مر بنی تمیم را یا چاهی است میان بصره و بحرین . (منتهی الارب ).- عین غمازة ؛ چشمه ٔ معروفی است در سودة از تهامه ، و بقولی چا
ترغازهلغتنامه دهخداترغازه . [ ت َ زَ / زِ ] (ص ) غالب و سرکش . (فرهنگ جهانگیری ) (از ناظم الاطباء). غالب و صاحب حکم و سرکش . (برهان ) : همی کوشم به خاموشی ولیکن زین شکرنوشی شدم هم
اثاللغتنامه دهخدااثال . [ اَ/اُ ] (اِخ ) نام کوهی . || مردی منسوب بدین کوه . || آبی است بنی عبس را یا قلعه ای است ایشان را. (منتهی الارب ). کوهی است بنی عبس را که میان او و میان
داغ نهادنلغتنامه دهخداداغ نهادن . [ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) داغ کردن . با آهن تفته اندام حیوان یا آدمی را سوختن نشان را یا گم نشدن را : اسبان و اشتران و استران را داغ سلطانی نهادند