غم

qam

حزن؛ اندوه‌: ◻︎ تا بشکنی سپاه غمان بر دل / آن بِه که می بیاری و بگساری (رودکی: ۵۱۱)، ◻︎ همه راز این کار با من بگوی / که تا باشمت زاین غمان چاره‌جوی (فردوسی: ۲/۳۳۵).
⟨ غم بردن: (مصدر لازم) [قدیمی] = ⟨ غم خوردن
⟨ غم ‌خوردن: (مصدر لازم) [مجاز] غصه‌ خوردن‌؛ اندوه‌ خوردن: ◻︎ هر آن کس که فرزند را غم نخورد / دگر کس غمش خورد و بدنام کرد (سعدی۱: ۱۶۵)، ◻︎ غمی کز پِیَش شادمانی بَری / بِه از شادیی کز پسش غم خوری (سعدی: ۱۸۸).
⟨ غم داشتن: (مصدر لازم) = ⟨ غم خوردن
⟨ غم کشیدن: (مصدر لازم) [قدیمی] = ⟨ غم خوردن

اندوه، تاسف، تیمار، حزن، حسرت، داغ، رنج، غصه، کرب، محنت، هم ≠ شادی