غلطانلغتنامه دهخداغلطان . [ غ َ ] (نف ، ق ) غلتان . غلطنده . آنچه بغلطد. || در حال غلطیدن : همیگشت غلطان به خاک اندراشخوده رخان و برهنه سرا. فردوسی .چو بهرام جنگی رسید اندر اوی ک
غلتانلغتنامه دهخداغلتان . [ غ َ ] (نف ، ق ) نعت فاعلی از غلتیدن . غلتنده . آنچه میغلتد. غلطان : درآمد ز زین گشت غلتان به خاک همی گفت کای راست دادار پاک . اسدی (گرشاسب نامه ).بمان
غلتانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. غلتنده.۲. (قید) درحال غلتیدن.۳. [مجاز] هرچیز گرد و مدور.۴. (بن مضارعِ غلتاندن و غلتانیدن) = غلتاندن
غلطان شدنلغتنامه دهخداغلطان شدن . [ غ َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) غلطیدن . غلتیدن . رجوع به غلتیدن و غلطیدن شود : خروشید کای پهلوان سواریکی سنگ غلطان شد از کوهسار.فردوسی .
غلطان پیچانلغتنامه دهخداغلطان پیچان . [ غ َ ن ِ ] (نف مرکب ) غلطنده ٔ تاب خورنده در آب . غوطه خورنده در آب . (ناظم الاطباء).
غلطان غلطانلغتنامه دهخداغلطان غلطان . [ غ َ غ َ ] (ق مرکب ) در حال غلطیدن به طور مداوم : غلطان غلطان همی رود تا لب گو.
غلطاندازلغتنامه دهخداغلطانداز. [ غ َل َ اَ ] (نف مرکب ) چپ انداز. (آنندراج ). چوب انداز. به غلط. به خطا و از روی اشتباه . فریبنده : در باغ سوی خانه ٔ بلبل شد و ما راانداخت ز پا این
غلطاندازیلغتنامه دهخداغلطاندازی . [ غ َ ل َ اَ ] (حامص مرکب ) غلطانداز کردن . فریبندگی : از غلطاندازی دوران مشو غافل که چرخ میشمارد اختر تابان چراغ دور را. طالع (از آنندراج ).رجوع به
غلطان شدنلغتنامه دهخداغلطان شدن . [ غ َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) غلطیدن . غلتیدن . رجوع به غلتیدن و غلطیدن شود : خروشید کای پهلوان سواریکی سنگ غلطان شد از کوهسار.فردوسی .
غلطان پیچانلغتنامه دهخداغلطان پیچان . [ غ َ ن ِ ] (نف مرکب ) غلطنده ٔ تاب خورنده در آب . غوطه خورنده در آب . (ناظم الاطباء).
غلطان غلطانلغتنامه دهخداغلطان غلطان . [ غ َ غ َ ] (ق مرکب ) در حال غلطیدن به طور مداوم : غلطان غلطان همی رود تا لب گو.
غلطانیلغتنامه دهخداغلطانی . [ غ َ ل َ / غ َ / غ ُ ] (ص نسبی ) منسوب است به غلطان که از قرای مرو است در چهارفرسخی آن . (از انساب سمعانی ). رجوع به غَلَطان (اِخ ) شود.
