غطالغتنامه دهخداغطا. [ غ ِ ] (ع اِ) پرده . پوشش . رجوع به غطاء شود : دلیل مایه ٔ ناز و نواز گشت دلش غطای عالم ذل و نیاز گشت عطاش . سنائی .چون وحش پای بند سپهر و زمین مباش منگر
قطعفرهنگ انتشارات معین( ~ .) [ ع . ] (اِ.) 1 - برش ، پاره . 2 - اندازة طول و عرض چیزی . 3 - جزم ، یقین .
قطعدیکشنری عربی به فارسیحکاکي , بريدن , ارواره , دهان , لب ولوچه , گسيختن , گسستن , چيدن , زدن , پاره کردن , قطع کردن , کم کردن , تراش دادن (الماس وغيره) , عبور کردن , گذاشتن , برش , چ
غطاءدیکشنری عربی به فارسینوعي کلا ه بي لبه زنانه ومردانه , کلا هک دودکش , سرپوش هرچيزي , کلا ه سرگذاشتن , درپوش , کلا هک , روپوش تختخواب , روتختي , پوشاندن , تامين کردن , پوشش , سرپوش ,
غطاطلغتنامه دهخداغطاط. [ غ ُ ] (ع اِ) اول پگاه ، یا پس مانده ٔ سیاهی شب . (منتهی الارب ). اول صبح یا بقیه ای از تاریکی شب . (از اقرب الموارد). بام . (مهذب الاسماء). || تاریکی سح
غطاطلغتنامه دهخداغطاط. [ غ َ ] (ع اِ) مرغ سنگخوار، یا نوعی از آن که پشت و شکمش تیره رنگ و شکم بازویش سیاه باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نوعی از سنگخوار. (صراح ). قطا، و گفته
