غضب

خشم گرفتن؛ خشم کردن بر کسی؛ خشمگینی؛ خشم.
⟨ غضب راندن بر کسی: [قدیمی] خشم و تندی نشان دادن بر او.
⟨ غضب کردن: (مصدر لازم) خشم گرفتن؛ خشمگین شدن.

خشم

برآشفتگی، برافروختگی، تندمزاجی، تندی، تیزی، خشم، خشمگین، خشمناکی، سخط، عتاب، عصبانیت، غیظ، قهر، هیجان

anger, ire, madness, rage, wrath