غریب گزلغتنامه دهخداغریب گز. [ غ َ گ َ ] (اِ مرکب ) جانورکی که غسک و ساس نیز گویند. (ناظم الاطباء) . نوعی کنه که در دامغان هست و گزیدگی آن بیماری ممتد و گاه منجر به هلاکت گردد، و ن
غریب گزفرهنگ انتشارات معین( ~ . گَ) [ ع - فا. ] (اِ.) 1 - حشره ای که به غریبه نیش می زند و بومیان نسبت به آن مصونیت دارند. 2 - عقرب . 3 - ساس ، کَنِه .
غریب گزفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. [عامیانه] نوعی کنه که غریبه‌ها را می‌گزد ولی بومیان نسبت به آن ایمنی یافته‌اند.۲. (صفت فاعلی) [مجاز] ویژگی آن‌که غریبان را آزار و اذیت می‌کند.
غریبدیکشنری فارسی به عربیاعجوبة , باروکي , حنون , رومانسي , غربة , غريب اطوار , غير عادي , فضولي , قريب , مفرط , مهاجر , وحيد ، أجْنَبي
غریبفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیگانه، غریبه، ناآشنا، ناشناخته، ناشناس ۲. بیکس، فقیر ۳. نامحرم ۴. اجنبی، خارجی ۵. بدیع، حیرتانگیز، شگفت، شگفتآور، عجیب، غیرعادی ۶. طرفه، طریف، نو ۷. دورازوط
شوگزلغتنامه دهخداشوگز. [ش َ / شُو گ َ ] (اِ مرکب ) شب گز. گزنده به شب . غریب گز. غریب گزک : در دامغان و قومس چیزی باشد مانند عدس آن را شوگز خوانند، هر جا که بگزد دست و پای و آن