غریبستانلغتنامه دهخداغریبستان . [ غ َ ب ِ ] (اِ مرکب ) محل غریبان . جای غربا. || گورستان . مقبره : قافله بازآید اندر شهر بی دیدار ماما به تیغ قهر حق کشته ٔ غریبستان شویم . سنائی .تا
غریبستانفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. جای غریبان؛ خانۀ غربا.۲. گورستان: ◻︎ تا که در منزل حیات بُوَد / سال دیگر، که در غریبستان؟ (سعدی۲: ۶۶۲).
غیبستانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهعالم غیب: ◻︎ زآنکه نیم او ز عیبستان بُده است / وآن دگر نیمش زغیبستان بُدهست (مولوی: ۳۰۵).
ستانلغتنامه دهخداستان . [ س ِ ] (ص ، ق ) برپشت خوابیده . (برهان ). پشت بازافتاده و به پشت خوابیده . (آنندراج ). بازخفته بقفا. (حفان ). بر قفا خفته . (صحاح الفرس ). برپشت غلطیدن
حرمل ابیضلغتنامه دهخداحرمل ابیض . [ ح َ م َ ل ِ اَب ْ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی حرمل است . مولی . حرمل عربی . سذاب بری . سذاب غیربستانی . رجوع به حرمل شود.
مولیلغتنامه دهخدامولی . (یونانی ، اِ) نام دارویی که کمیز راافزون کند و به این معنی مأخوذ از یونانی می باشد. (ناظم الاطباء). به لغت یونانی دوایی باشد سفید که آن را حرمل عربی گوی
استانلغتنامه دهخدااستان . [ اِ ] (اِ) مزید مقدّم بعض امکنه ، مانند: اِستان البهقباذ الاسفل . اِستان ُالبهقباذ الاعلی . اِستان ُالبهقباذ الاوسط. اِستان ُ سُو. اِستان ُالعال . (معج