غرویلغتنامه دهخداغروی . [ غ َ رَ وی ی ] (ص نسبی ) منسوب به غرا. رجوع به غرا شود. || منسوب به غری که در کوفه است . (از تاج العروس ). و من باب اطلاق جزء به کل به «نجفی » (ازمردم نجف . ساکن نجف ) اطلاق گردد. رجوع به غری شود.
غرویلغتنامه دهخداغروی . [ غ َرْ ] (ع اِ) بیرونی در الجماهر گوید (ص 90): همان اسپیدچشمه است که به غروی معروف می باشد. رجوع به اسپیدچشمه شود.
غرویلغتنامه دهخداغروی . [ غ َرْ وا ] (ع اِ) شگفت ، یقال : لا غروی ؛ ای لاعجب . غَرْو. رجوع به غَرْو شود. || (اِمص ) برانگیختگی و تحریض به دشمنی . اسم است اغراء را. (منتهی الارب ) (آنندراج ): اَغْراه ُ به اغراء؛ ولعه به و حضه علیه ، و الاسم الغَرْوی ̍. (قطر المحیط).
علی غرویلغتنامه دهخداعلی غروی . [ ع َ ی ِ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن احمد عادلی عاملی مشهدی غروی . رجوع به علی عادلی شود.
علی غرویلغتنامه دهخداعلی غروی . [ ع َ ی ِ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن حجةاﷲبن علی بن عبداﷲبن حسین بن محمدبن ابراهیم عمربن حسن مثنی بن حسن السبط (ع ) طباطبائی شولستانی غروی نجفی . رجوع به علی طباطبائی شود.
علی غرویلغتنامه دهخداعلی غروی . [ ع َ ی ِ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن زین العابدین حسینی سنجانی غروی . ملقب به محدث و مکنی به ابوالفضائل . رجوع به علی سنجانی شود.
غرولغتنامه دهخداغرو. [ غ َرْوْ ] (اِخ ) (الَ ...) جائی در نزدیکی مدینه است . عروةبن الورد گوید : عفت بعدنا من ام حسان غضورو فی الرمل منها آیة لاتغیرو بالغرو و الغراء منها منازل و حول الصفا و اهلها متدورلیالینا اذ جیبها لک ناصح و اذ ریحهامسک ذکی
غرولغتنامه دهخداغرو. [ غ َرْوْ ] (اِ) نای میان تهی باشد که نوازند و به عربی مزمار خوانند. || نای چیزی نوشتن . خامه . (برهان قاطع). نی میان تهی که آن را کلک گویند. (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) (انجمن آرا). || قصب . نی . (فرهنگ اسدی نخجوانی ) (صحاح الفرس ) (جهانگیری ). یراع . یراعه . (نصاب الصبیا
غرویدنلغتنامه دهخداغرویدن . [ غ ُرْ دَ ] (مص ) شور و بانگ کردن . (آنندراج ). || ظاهر شدن و دیده شدن . (فرهنگ شعوری ).
غرویرهلغتنامه دهخداغرویره . [ ] (اِخ ) قصبه ای است در سویس . تلفظ ترکی گرویر . (قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به گرویر شود.
غرویزنلغتنامه دهخداغرویزن . [ غ َرْ زَ ] (اِ) به معنی پرویزن است و آن آلتی باشد که بدان آرد و امثال آن بیزند و به عربی غربال وهلهال گویند. (برهان قاطع). گربال . (آنندراج ) (انجمن آرا). پرویزن . (جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج )(انجمن آرا). غریزن . غریزان . (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) (انجمن آ
علی عاملیلغتنامه دهخداعلی عاملی . [ ع َ ی ِ م ِ ] (اِخ ) ابن احمد عادلی عاملی مشهدی غروی . رجوع به علی عادلی شود.
علی مشهدیلغتنامه دهخداعلی مشهدی . [ ع َ ی ِ م َ هََ ] (اِخ ) ابن احمد عادلی عاملی مشهدی غروی . رجوع به علی عادلی شود.
علی نجفیلغتنامه دهخداعلی نجفی . [ ع َ ی ِ ن َ ج َ ] (اِخ ) ابن احمد عاملی مشهدی غروی نجفی . رجوع به علی عادلی شود.
نقیبلغتنامه دهخدانقیب . [ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن زید آوی غروی . از علما و زهاد قرن هفتم است . رجوع به آوی و نیز رجوع به ریحانة الادب ج 1 ص 31 شود.
غرویدنلغتنامه دهخداغرویدن . [ غ ُرْ دَ ] (مص ) شور و بانگ کردن . (آنندراج ). || ظاهر شدن و دیده شدن . (فرهنگ شعوری ).
غرویرهلغتنامه دهخداغرویره . [ ] (اِخ ) قصبه ای است در سویس . تلفظ ترکی گرویر . (قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به گرویر شود.
غرویزنلغتنامه دهخداغرویزن . [ غ َرْ زَ ] (اِ) به معنی پرویزن است و آن آلتی باشد که بدان آرد و امثال آن بیزند و به عربی غربال وهلهال گویند. (برهان قاطع). گربال . (آنندراج ) (انجمن آرا). پرویزن . (جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج )(انجمن آرا). غریزن . غریزان . (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) (انجمن آ
علی غرویلغتنامه دهخداعلی غروی . [ ع َ ی ِ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن احمد عادلی عاملی مشهدی غروی . رجوع به علی عادلی شود.
علی غرویلغتنامه دهخداعلی غروی . [ ع َ ی ِ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن حجةاﷲبن علی بن عبداﷲبن حسین بن محمدبن ابراهیم عمربن حسن مثنی بن حسن السبط (ع ) طباطبائی شولستانی غروی نجفی . رجوع به علی طباطبائی شود.
علی غرویلغتنامه دهخداعلی غروی . [ ع َ ی ِ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن زین العابدین حسینی سنجانی غروی . ملقب به محدث و مکنی به ابوالفضائل . رجوع به علی سنجانی شود.
