غردللغتنامه دهخداغردل . [ غ َ دِ ] (ص مرکب ) مردم نامرد و بی جگر و ترسنده و واهمه ناک راگویند و معنی ترکیبی آن قحبه دل است چه غر به معنی قحبه باشد. (برهان قاطع). بددل که ضد شجاع است ، زیرا غر به معنی قحبه است . (آنندراج ). بیدل را غردل گویند زیرا غر به معنی قحبه است . (فرهنگ رشیدی ) <span cla
آهودللغتنامه دهخداآهودل . [دِ ] (ص مرکب ) ترسنده . شتردل . اشتردل . گاودل . بزدل .مرغ دل . کلنگ دل . بَددِل . غردِل . کبک زهره . گاوزهره .
سیماب دللغتنامه دهخداسیماب دل . [ دِ ] (ص مرکب ) غردل . (آنندراج ). غردل یعنی قحبه دل چه غر به معنی قحبه آمده است . (برهان ). || بی جگر. بی دل . ترسنده . لرزنده . واهمه ناک . (از برهان ). جبان . مضطرب . بیقرار. (از آنندراج ) : آستانت گنبد سیمابگون را متکاست بنده ٔ
سگ جگرلغتنامه دهخداسگ جگر. [ س َ ج ِ گ َ ] (ص مرکب ) به معنی سگ جان است که سخت جان و محنت کش باشد. (برهان ). || کنایه از موذی و بیرحم و سخت دل . (آنندراج ) : استخوان پیش کش کنم غم رازانکه غم میهمان سگ جگر است . خاقانی .|| مردم غردل و
هائعلغتنامه دهخداهائع. [ ءِ] (ع ص ) رجل هائع لائع؛ مرد بددل ترسنده و سست . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مرد بددل و غردل . (از منتخب ) (صراح ) (غیاث اللغات ). || رجل جائع هائع؛ گرسنه ٔ سخت حریص . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || رصاص هائع؛ ارزیز گداخته ٔ روان . || لیل هائع؛ شب تاریک . (منتهی ال
