غاللغتنامه دهخداغال . (اِ) خانه . منزل . (فرهنگ فارسی معین ).- پشه ٔ غال ؛ پشه دار و جای پشه .- || نام درخت نارون است که آن را شجرة البق گویند و ترکیبی از همین ریشه است . رجوع
غاللغتنامه دهخداغال . (اِ) سوراخ گوسفندان در کوه . (لغت فرس اسدی ). مغاره ای که شبانان به جهت شبها خوابیدن گوسفندان در صحرا و دامن کوه سازند. (برهان ). شکاف کوه و مغاکی که حیوا
غاللغتنامه دهخداغال . [ غال ل ] (ع اِ) زمین پست درختناک . || روییدنگاه سلم و طلح . || گیاهی است . ج ،غلان در همه ٔ معانی . || خانه ٔ چلپاسه . || (ص ) بعیرٌ غال ؛ شتر تشنه . (من
غاللغتنامه دهخداغال . قال .- به غال گذاشتن کسی را ؛ با فریب او را ضامن دین خود کردن .- غال گذاشتن کسی را ؛ کنایه از فریفتن او را. و رجوع به ترکیب غال گذاشتن در ردیف خود شود.
قالگویش دزفولیتنها ، خالی ، بی هیچ چیز ، بسیار پاک ، خالص ، بدور از هر گونه آلودگی (هِشتیُم قال:تنها گذاشتی مرا ، فِلانی مِثلِ طِلا قال وَندِییَه:فلانی آدم بسیار پاکی است ، ص
قالفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. گفتگو؛ گفتار.۲. سروصدا و هیاهو. قال‌وقیل: گفتگوی مردم؛ گفتگوی درهم‌وبرهم: ◻︎ از قال‌وقیل مدرسه حالی دلم گرفت / یک‌چند نیز خدمت معشوق و می کنم (حافظ: ۷۰۲). قا
قاللغتنامه دهخداقال . (اِخ ) قریه ای در 583هزارگزی طهران میان خلج نو و داشاتان و آنجا ایستگاه راه آهن است .
قاللغتنامه دهخداقال . (ع اِ) چوبکی است که کودکان با آن بازی میکنند. چوب که بر قله زنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || قله و بالای هر چیز. (منتهی الارب ) (آنندراج
غال کندنلغتنامه دهخداغال کندن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) غال ِ کاری را کندن ، در تداول عامه ، به پایان بردن . تمام کردن .
غال کندنلغتنامه دهخداغال کندن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) غال ِ کاری را کندن ، در تداول عامه ، به پایان بردن . تمام کردن .
غال گذاشتنلغتنامه دهخداغال گذاشتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کسی را غال گذاشتن ، در تداول عامه ، به منتظر گذاشتن .
غال کاریلغتنامه دهخداغال کاری . (حامص مرکب ) در تداول عامه به معنی تجزیه ٔ طلا از خاک و چیزهای دیگر بکار میرود.
غال دنگیواژهنامه آزادغاْل دِنْگیْ (ghaldengi) در گویش گنابادی یعنی خانه کوچک ، اتاقک ، خانه فرسوده و بی امکانات