غائرلغتنامه دهخداغائر. [ ءِ ] (ع ص ) ماء غائر؛ آبی نهان در زیر زمین . (مهذب الاسماء). مقابل ظاهر. || فروشونده و در نشیب فرورونده . (غیاث اللغات ). به زمین فرورفته . (آنندراج ).
غائرةلغتنامه دهخداغائرة. [ ءِ رَ ] (ع اِ) تأنیث غائر. گرمگاه . (مهذب الاسماء). || نیمروز و میان روز. (منتهی الارب ). القائلة و نصف النهار. (تاج العروس ). || یقال بنی هذاالبیت عل
غارت کردنگویش اصفهانی تکیه ای: čapow bekeri طاری: čapow kard(mun) طامه ای: bordan طرقی: qârat kardmun کشه ای: čâpâymun نطنزی: čapow kardan
غائرةلغتنامه دهخداغائرة. [ ءِ رَ ] (ع اِ) تأنیث غائر. گرمگاه . (مهذب الاسماء). || نیمروز و میان روز. (منتهی الارب ). القائلة و نصف النهار. (تاج العروس ). || یقال بنی هذاالبیت عل
غایرهفرهنگ انتشارات معین(یِ رِ یا رَ) [ ع . غائرة ] 1 - (اِفا.) مؤنث غایر. 2 - (اِ.) گرمگاه . 3 - نیمروز.
غَوْراًفرهنگ واژگان قرآنفرورونده در زمين (کلمه غور به معناي فرو رفتن آب در زمين است ، و منظور از اين مصدر در عبارت "إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْراً "اسم فاعل - غائر - است )
