عکیلغتنامه دهخداعکی . [ ع َ کی ی ] (ع ص ، اِ) شیر بی آمیغ. || شیر گوسپند بر یکدیگر دوشیده دفزک شده . || مشک شیر. (منتهی الارب ). || پست و سویق مقل . (از اقرب الموارد). عُکّی ̍.
عکیلغتنامه دهخداعکی . [ ع َک ْ کا ] (ع اِ) گویند: ائتزر فلان ازرة عک وک ، و ازرة عکی ؛ یعنی فروهشت هر دو طرف شلوار را و فراهم آورد تمامه ٔ آنرا. (از منتهی الارب ) (از اقرب المو
عکیلغتنامه دهخداعکی . [ ع َک ْ کی ] (ص نسبی ) منسوب به عک بن عدنان ، برادر معدبن عدنان . و نیز منسوب به عکا و یا عکة که شهری است در شام . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عکیلغتنامه دهخداعکی . [ ع َک ْی ْ ] (ع مص ) درشت کردن بستنگاه ازار را. (از منتهی الارب ). جای گره بستن ازار را درشت کردن . (از اقرب الموارد). || مردن . (از منتهی الارب ) (از اق
اکیلغتنامه دهخدااکی . [ اَ / -ََکی ] (پسوند) گاه کاف ماقبل مفتوح جزو کلمه است و یای نسبت بدان اضافه شود، چون : نمکی ، سینکی . و گاه کاف ماقبل مفتوح و یاء مجموعاً برای نسبت آید،
اکیلغتنامه دهخدااکی . [ اَک ْی ْ ] (ع مص ) وثیقه گرفتن از وامدار به گواهان . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
عکیسةلغتنامه دهخداعکیسة. [ ع َ س َ ] (ع ص ) شب نیک تاریک . (منتهی الارب ). شب تاریک . (دهار) (از اقرب الموارد). || شتران بسیار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
عکیرلغتنامه دهخداعکیر. [ ع ُ ک َ ] (اِخ ) ابن سمیربن یزید قیسی ، مکنی به ابومسلمة تابعی است . و رجوع به ابومسلمة شود.
عکیسةلغتنامه دهخداعکیسة. [ ع َ س َ ] (ع ص ) شب نیک تاریک . (منتهی الارب ). شب تاریک . (دهار) (از اقرب الموارد). || شتران بسیار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
عکیرلغتنامه دهخداعکیر. [ ع ُ ک َ ] (اِخ ) ابن سمیربن یزید قیسی ، مکنی به ابومسلمة تابعی است . و رجوع به ابومسلمة شود.