عکملغتنامه دهخداعکم . [ ع َ] (ع مص ) به جامه بستن رخت را و بار کردن . (از منتهی الارب ). کالا را بوسیله ٔ جامه بستن . (از اقرب الموارد). || تنگ بار بر ستور بستن . (از منتهی الا
عکملغتنامه دهخداعکم . [ ع ِ ] (ع اِ) باربند، و تنگ بار. (منتهی الارب ). «عکام » و بار. (از اقرب الموارد). ج ، أعکام . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و رجوع به عِکمان شود. || ج
اکملغتنامه دهخدااکم . [ اَ ک َ ] (ع اِ) ج ِ اَکَمَة. (متن اللغة) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ اکمة به معنی پشته بلند از یک سنگ . (آنندراج ). رجوع به اکمة شود.
اکملغتنامه دهخدااکم . [ اَ ک َ ] (علامت اختصاری ) در کتاب من (لغتنامه ٔ دهخدا) علامت اسدی کتابخانه ٔ مسجد سپهسالاراست . (یادداشت مؤلف ) .
اکملغتنامه دهخدااکم . [ اُ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ اَکَمَة. (ناظم الاطباء). ج ِ اِکام و آن ج ِ اَکَم است و اکم ج ِ اکمة. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). رجوع به اکمة شود.
عکمانلغتنامه دهخداعکمان . [ ع ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ عِکم . دو تنگ بار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). برای دو چیز شبیه هم در مثل گویند «هما عکما عیر». (از اقرب الموارد). و رجوع ب
عکمزلغتنامه دهخداعکمز. [ ع ُ م ُ ] (ع ص ) زن گرداندام پرگوشت نازک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شرم مرد پرگوشت . (منتهی الارب ). || (اِ) مهره ٔ نره . (ناظم الاطباء). ||
عکمزةلغتنامه دهخداعکمزة.[ ع ُ م ُ زَ ] (ع ص ، اِ) عُکمُز است در تمام معانی . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عکمز شود.
عکمسلغتنامه دهخداعکمس . [ ع ُ ک َ م ِ ] (ع ص ) ابل عکمس ؛ شتران بسیار یا گله ٔ شتران قریب هزار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || لیل عکمس ؛شبی بسیار تاریک . (از اقرب الموارد
عکمانلغتنامه دهخداعکمان . [ ع ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ عِکم . دو تنگ بار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). برای دو چیز شبیه هم در مثل گویند «هما عکما عیر». (از اقرب الموارد). و رجوع ب
عکمةلغتنامه دهخداعکمة. [ ع ُ م َ ] (ع اِ) عکمةالبطن ؛ گوشه ٔ شکم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، عُکَم . (اقرب الموارد).
عکمزلغتنامه دهخداعکمز. [ ع ُ م ُ ] (ع ص ) زن گرداندام پرگوشت نازک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شرم مرد پرگوشت . (منتهی الارب ). || (اِ) مهره ٔ نره . (ناظم الاطباء). ||
عکمزةلغتنامه دهخداعکمزة.[ ع ُ م ُ زَ ] (ع ص ، اِ) عُکمُز است در تمام معانی . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عکمز شود.
عکمسلغتنامه دهخداعکمس . [ ع ُ ک َ م ِ ] (ع ص ) ابل عکمس ؛ شتران بسیار یا گله ٔ شتران قریب هزار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || لیل عکمس ؛شبی بسیار تاریک . (از اقرب الموارد
