عمیةلغتنامه دهخداعمیة. [ ع َ می ی َ ] (ع ص ) مؤنث عَمی . زن کور. (از ناظم الاطباء). || (اِمص ) گمراهی و ستیهیدگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). گمراهی و لجاجت .
عمیةلغتنامه دهخداعمیة. [ ع َ ی َ ] (ع ص ) مؤنث عَم (عمی ): امراءة عمیةالقلب ؛ ای جاهلة. (از منتهی الارب ). زن کور و نابینا و جاهل . (ناظم الاطباء).
عمیةلغتنامه دهخداعمیة. [ ع َم ْ ی َ ] (ع اِمص ) برگزیدگی . اسم است از اعتماء. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). برگزیدگی و انتخاب و اختیار. (ناظم الاطباء).
عمیةلغتنامه دهخداعمیة. [ ع ِم ْ می ی َ / ع ُم ْ می ی َ ] (ع اِمص ) بزرگ منشی یا گمراهی مثل جنگ تعصب و اهواء. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کبر و بزرگ منشی . و گمراهی مانند جنگ تعصب
عمیةلغتنامه دهخداعمیة. [ ع ُ می ی َ ] (ع اِمص ) گمراهی و ستیهیدگی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به عَمیّة شود.
امیةلغتنامه دهخداامیة. [ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن حرثان بن اسکر لیثی کنانی مُضَری . شاعر مخضرم و سوار عرب و از بزرگان قوم خود بود. شرح احوال وی در اغانی آمده است . (از اعلام ز
امیةلغتنامه دهخداامیة. [ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن خلف بن وهب . از بزرگان قریش در جاهلیت و از دشمنان پیغمبر اسلام بود. در سال دوم هجری در جنگ بدر کشته شد. (از صبح الاعشی ج 1 ص
امیةلغتنامه دهخداامیة. [ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن عبد شمس بن عبد مناف بن قصی . از اجداد عرب در جاهلیت و سرسلسله ٔ امویان ، خلفای اسلامی شام و اندلس بود. رجوع به امویان و امویا
امیةلغتنامه دهخداامیة. [ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) نام چند تن از صحابه است . رجوع به الاصابة فی تمییز الصحابة ج 1 ص 131 ببعد و فهرست اعلام تاریخ طبری چ بیروت شود.
امیةلغتنامه دهخداامیة. [ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ )ابن عبدالعزیز اندلسی ، مکنی به ابوصلت . حکیم و ریاضی دان و شاعر و طبیب بود. رجوع به ابوالصلت ... شود.
عمیهیلغتنامه دهخداعمیهی . [ ع ُم ْ م َ ها ] (ع اِ) بمعنی عمهی است . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به عُمَّهی شود.
عامیةلغتنامه دهخداعامیة. [ ی َ ] (ع ص ) زن سخت گریه و زاری کننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
عبیةلغتنامه دهخداعبیة. [ ع ِ / ع ُب ْ بی ی َ ] (ع اِمص ) بزرگ منشی . فخر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || ناز و منه عبیة الجاهلیة؛ ای نخوتها. (منتهی
عبیةلغتنامه دهخداعبیة.[ ع ُ ب َی ْ ی َ ] (اِخ ) دو آب است بنی قیس بن ثعلبه را واقع به بطن فلخ از ناحیه ٔ یمامه . (معجم البلدان ).
عمیهیلغتنامه دهخداعمیهی . [ ع ُم ْ م َ ها ] (ع اِ) بمعنی عمهی است . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به عُمَّهی شود.
عمیلغتنامه دهخداعمی . [ ع َ ] (ع ص ) کور. مؤنث آن عَمیة است . ج ، عَمون :رجل عمی القلب ؛ شخص جاهل و نادان . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). عم . رجوع به عم شود : صدهزاران
عمیاتلغتنامه دهخداعمیات . [ ع َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ عَمِیة تأنیث عَمی . (از اقرب الموارد). رجوع به عمی و عمیة شود.
برگزیدگیلغتنامه دهخدابرگزیدگی . [ ب َ گ ُ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) پسندیدگی . (ناظم الاطباء). خیرة [ رَ / ی َ رَ ] . عَمْیة. قُمعة. هَذَب . (از منتهی الارب ): از این حکم بیرون نیست هی
عماءةلغتنامه دهخداعماءة. [ ع َ ءَ] (ع اِمص ) گمراهی و لجاجت . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). عمایة. عمیة. رجوع به عَمایة و عَمّیَّة شود. || (اِ) یک قطعه ابر متراکم بارنده . (ا
