علی دیلمیلغتنامه دهخداعلی دیلمی . [ ع َ ی ِ دَ ل َ ] (اِخ ) ابن محمد دیلمی (شیخ الامام ...)، مکنّی به ابوالحسن . او راست : عطف الالف و المألوف . (از کشف الظنون ص 1142).
علی دیلمیلغتنامه دهخداعلی دیلمی . [ ع َ ی ِ دَ ل َ ] (اِخ ) ابن بویه ٔ دیلمی ، ملقّب به عمادالدولة. رجوع به عمادالدوله ٔ دیلمی شود.
علی دیلمیلغتنامه دهخداعلی دیلمی . [ ع َ ی ِ دَ ل َ ] (اِخ ) رکن الدوله حسن بن بویة دیلمی ، ملقّب به فخرالدوله و مکنّی به ابوالحسن . سومین تن از دیالمه ٔ ری و همدان و اصفهان که از سال
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع ُ لا ] (اِخ ) موضعی است به دیار بنی تمیم . (از متن اللغة). علا. (متن اللغة).
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن محمد دیلمی ، مکنّی به ابوالحسن . رجوع به علی دیلمی (ابن محمد...) شود.
دیلمیلغتنامه دهخدادیلمی . [ دَ ل َ ] (اِخ ) علی دیلمی عمادالدوله . رجوع به عمادالدوله دیلمی و تاریخ ایران عباس اقبال شود.
دیالمةلغتنامه دهخدادیالمة. [ دَ ل ِ م َ ] (اِخ ) دیلمیان و رجوع به آل بویه شود.- دیالمه ٔ اصفهان و همدان ؛ شاخه ای از سلسله ٔ آل بویه از شعبه ٔ دیالمه ٔ ری که در اصفهان و همدان ا
عمادالدولهلغتنامه دهخداعمادالدوله . [ ع ِ دُدْدَ ل َ ] (اِخ ) علی بن بویه ٔ دیلمی . اولین از دیالمه ٔفارس . رجوع به عمادالدوله ٔ دیلمی (علی بن ...) شود.
ابوالحسنلغتنامه دهخداابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) عمادالدوله ٔ دیلمی علی بن بویه بن فناخسرو، صاحب بلاد فارس . نخستین از پادشاهان بویهی . رجوع به علی بن بویه ... شود.