علی حسنیلغتنامه دهخداعلی حسنی . [ ع َ ی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن حجازی بن محمد بیومی حسنی ادریسی شاذلی شافعی خلوتی دمرداشی احمدی . رجوع به علی بیومی شود.
علی حسنیلغتنامه دهخداعلی حسنی . [ ع َ ی ِ ح َ س َ ](اِخ ) ابن حسن بن علی بن ابی حسین حسنی کلبی ، مکنّی به ابوالقاسم . رجوع به علی کلبی (ابن حسن بن ...) شود.
علی حسنیلغتنامه دهخداعلی حسنی . [ ع َ ی ِ ح َ س َ] (اِخ ) ابن حسین بن صلاح بن بدرالدین حسنی صنعانی مؤیدی ، ملقّب به جمال الدین . رجوع به علی مؤیدی شود.
علی حسنیلغتنامه دهخداعلی حسنی . [ ع َ ی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن حسن بن محمدبن حسن بن قاسم حسنی فاطمی علوی ، مشهور به شریف . رجوع به علی شریف شود.
علی حسنیلغتنامه دهخداعلی حسنی . [ ع َی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن شاهمرادبن اسدبن جلال الدین بن حسن طباطبایی حسنی نجفی . رجوع به علی طباطبایی شود.
علی اکبر حسنیلغتنامه دهخداعلی اکبر حسنی . [ ع َ اَ ب َ رِ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدجعفر حسنی حسینی یزدی . رجوع به علی اکبر یزدی شود.
علوی حسنیلغتنامه دهخداعلوی حسنی . [ ع َ ل َی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) عبدالسلام بن عمر، مکنی به ابومحمد (متوفی در 1350 هَ . ق .). او را فهرستی است . (از معجم المؤلفین ج 5 ص 229 از دلیل مو
علوی حسنیلغتنامه دهخداعلوی حسنی . [ ع َ ل َ ی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) حسین بن محمدبن عبداﷲ، مکنی به ابوعلی . رجوع به حسین حسنی شود.
علوی حسنیلغتنامه دهخداعلوی حسنی . [ ع َ ل َ ی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) عبدالسلام الضریربن سلطان محمدبن عبداﷲبن اسماعیل علوی حسنی ، مکنی به ابومحمد (متوفی در 1228 هَ . ق .). او راست : درة ا
علوی حسنیلغتنامه دهخداعلوی حسنی . [ ع َ ل َ ی ِ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن عمر علوی طولقی جزائری حسنی خلوتی مالکی . رجوع به علوی طولقی شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن عجلان بن رمیثةبن ابی نمی حسنی ، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به نورالدین .امیر مکه . رجوع به علی حسنی (ابن عجلان بن ...) شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن قاسم بن محمد حسنی ، مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی حسنی شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن نظام الدین حسنی حسینی ، ملقّب به صدرالدین . رجوع به علی حسنی شود.
علی حسینیلغتنامه دهخداعلی حسینی . [ ع َ ی ِ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن نظام الدین حسنی حسینی ، ملقّب به صدرالدین . رجوع به علی حسنی شود.
نورالدینلغتنامه دهخدانورالدین . [ رُدْ دی ] (اِخ ) علی بن عجلان بن رمیثةبن ابی نمی حسنی ، مکنی به ابوالحسن و ملقب به نورالدین . رجوع به علی حسنی شود.