لغتنامه دهخدا
علیرضا. [ ع َ رِ ] (اِخ ) ابن حسین بن سلیمان اسپارته ای رومی حنفی ، مشهور به وصفی . وی ادیب و از کتّاب شورای دولتی بود و در سال 1314 هَ . ق . درگذشت . او راست : حسن التوسل فی النهار و اللیل . (از معجم المؤلفین بنقل از ایضاح المکنون ج <span c