لغتنامه دهخدا
علجوم . [ ع ُ ] (ع اِ) تاریکی شب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || سیاه پررنگ . (از ذیل اقرب الموارد). || باغ بسیاردرخت . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). || باغی که درختان خرما بسیار داشته باشد. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || بیشه و نیزار. (