علجلغتنامه دهخداعلج . [ ع َ ل َ ] (ع مص ) سخت و قوی شدن . (از اقرب الموارد). || (اِ) درختان کوچک خرما. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
علجلغتنامه دهخداعلج . [ ع َ ] (ع مص ) چیره شدن در معالجه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || پریشان شدن . (ناظم الاطباء). || (ص ) سخت و قوی . || افکننده . ||
علجلغتنامه دهخداعلج . [ ع َ ل ِ ] (ع ص ) سخت و قوی . (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || نیکوکننده ٔ کارها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
علجلغتنامه دهخداعلج . [ ع ِ ] (ع ص ) قیّم و نیکودارنده . || درشت و قوی . || غیرعرب کافر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || کافر و بی دین ، خواه عرب باشد یا غیر آن . (منتهی ا
علجلغتنامه دهخداعلج . [ ع ُ ل َ ] (ع ص ) سخت و قوی . || افکننده . || نیکوکننده ٔ کارها. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
الجلغتنامه دهخداالج . [ اَ ] (اِ) لبلاب . (فهرست مخزن الادویه ). زُعرور. (منتهی الارب ) (تفلیسی ) (اوبهی ).
الجلغتنامه دهخداالج . [ اَ ] (ص ، اِ) مردم صاحب غرور و متکبر را گویند. (برهان ) (هفت قلزم ). || (اِ) خرامیدن بناز و تنعم را نیز گفته اند. (برهان ).
الجلغتنامه دهخداالج . [ اَ ل َج ج ] (ع ن تف ) ستیهنده تر.- امثال : الج من الحمی . الج من الخنفسا . الج من الذباب .الج من الکلب . رجوع شود به مجمع الامثال میدانی .
علجانلغتنامه دهخداعلجان . [ ع َ ل َ ] (اِخ ) نام جائی است ، و در شعر ابودؤاد ایادی آمده است : بالبطن من علجان حَل ّ به دان فُوَیْق الارض اذ وَدقت .(از معجم البلدان ).
علجانلغتنامه دهخداعلجان . [ ع َ ل َ ] (ع اِمص ) اضطراب و پریشانی ماده شتر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِ) گیاهی که از آن مسواک سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم ا
علجانلغتنامه دهخداعلجان . [ ع ُ ] (ع اِ) درختان خاردار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
علجانةلغتنامه دهخداعلجانة. [ ع َ ل َ ن َ ] (اِخ ) نام موضعی است ، و در شعر حبیب هذلی آمده است : فجبال أیلة فالمحصب دوننافاُلات ذی علجانة فذهاب .(از معجم البلدان ).
علجانةلغتنامه دهخداعلجانة.[ ع َ ل َ ن َ ] (ع اِ) خاکی که باد در بن درخت گرد آورد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
علجانلغتنامه دهخداعلجان . [ ع َ ل َ ] (اِخ ) نام جائی است ، و در شعر ابودؤاد ایادی آمده است : بالبطن من علجان حَل ّ به دان فُوَیْق الارض اذ وَدقت .(از معجم البلدان ).
علجانلغتنامه دهخداعلجان . [ ع َ ل َ ] (ع اِمص ) اضطراب و پریشانی ماده شتر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِ) گیاهی که از آن مسواک سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم ا
علجانلغتنامه دهخداعلجان . [ ع ُ ] (ع اِ) درختان خاردار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
علجانةلغتنامه دهخداعلجانة. [ ع َ ل َ ن َ ] (اِخ ) نام موضعی است ، و در شعر حبیب هذلی آمده است : فجبال أیلة فالمحصب دوننافاُلات ذی علجانة فذهاب .(از معجم البلدان ).
علجانةلغتنامه دهخداعلجانة.[ ع َ ل َ ن َ ] (ع اِ) خاکی که باد در بن درخت گرد آورد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).